عبدالله بن علی بن ابی‌طالب
این مدخل زیرشاخهٔ بحث فرزندان امام علی است. عبدالله بن علی بن ابی‌طالب از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عبدالله بن علی بن ابی‌طالب در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد| عبدالله بن علی بن ابی‌طالب | |
|---|---|
 آرامگاه شهدای کربلا | |
| نام کامل | عبدالله بن علی بن ابی‌طالب |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | قریش |
| از تیره | بنی هاشم |
| پدر | علی ابن ابی‌طالب |
| مادر | ام البنین |
| برادر | |
| تاریخ تولد | ۳۵ هجری |
| محل تولد | مدینه |
| تاریخ شهادت | ۶۱ هجری |
| محل شهادت | کربلا |
| محل آرامگاه | کربلا |
| از اصحاب | امام حسین |
| حضور در جنگ | واقعه کربلا |
| علت شهادت | شهادت در رکاب امام حسین (ع) |
مقدمه
عبدالله، فرزند امیرالمؤمنین(ع)، از جمله چهار پسر ام‌البنین، دختر حزام است که در کربلا به شهادت رسید[۱]. برخی نام وی را عبدالله اکبر و کنیه‌اش را ابومحمد نوشته‌اند[۲]. او هشت سال از حضرت عباس کوچک‌تر بود و شش سال در زمان پدرش، علی (ع) و ۲۵ سال یعنی همه عمرش را در روزگار امام حسین (ع) زندگی کرد و از خود فرزندی به یادگار نگذاشت[۳].
در روز عاشورا پس از آنکه حضرت ابوالفضل (ع) شهادت بسیاری از خاندانش را مشاهده کرد خطاب به برادران خود فرمود: برادرانم، جانم به فدای شما باد! پیش بروید و جان خویش را سپر سید و آقای خود نموده از وی حمایت کنید و ثابت‌قدم باشید تا در کنار او به شهادت برسید. آنان به فرمان برادر به میدان رفتند و تمام تیرها و نیزه‌ها و شمشیرها را به جان خریده به فیض شهادت نایل گشتند. عبدالله بن علی (ع) پیش از برادران خویش به میدان رفت و چنین رجز خواند:
| أَنَا ابْنُ ذِي النَّجْدَةِ وَ الْإِفْضَالِ | ذَاكَ عَلِيُّ الْخَيْرِ ذُو الْفَعَالِ | |
| سَيْفُ رَسُولِ اللَّهِ ذُو النَّكَالِ | فِي كُلِّ يَوْمٍ ظَاهِرِ الْأَهْوَالِ |
- من پسر آن دلاور مرد بافضیلتم که او علی پاک خصال و نیکو رفتار است، شمشیر رسول خدا دردآور است و هر روز ترس و بیم ایجاد می‌‌کند[۴].
عبدالله جنگ شدیدی کرد تا آنکه با هانی بن ثبیت حضرمی درگیر شد و پس از رد و بدل شدن دو ضربت با ضربه‌ای که بر فرق وی فرود آمد به شهادت رسید[۵]. برخی آورده‌اند: خولی بن یزید اصبحی به وی نیزه زد و مردی از بنی‌تمیم بن دارم او را به شهادت رساند.
در زیارت منسوب به ناحیه مقدسه بر وی چنین درود فرستاده شده است:«السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ مُبْلَى الْبَلَاءِ وَ الْمُنَادِي بِالْوَلَاءِ فِي عَرْصَةِ كَرْبَلَاءَ الْمَضْرُوبِ مُقْبِلًا وَ مُدْبِراً لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ هَانِيَ بْنَ ثُبَيْتٍ الْحَضْرَمِيَّ»[۶].
درود بر عبدالله فرزند امیرالمؤمنین (ع)؛ آزمایش شده در مصیبت و منادی دوستی (خاندان رسول‌اللّه) در میدان کربلا، آن کسی که از هر سوی ضربه خورد و زخمدار شد. خدا قاتل وی «هانی بن ثُبیتِ حضرمی» را لعنت کند![۷].
جستارهای وابسته
- عثمان بن علی بن ابی طالب (برادر)
- جعفر بن علی ابن ابی‌طالب (برادر)
- عباس بن علی بن ابی‌طالب (برادر)
- هانی بن ثبیت حضرمی (قاتل)
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۱۵۳، ۴۱۵، ۴۳۸ و ۴۶۵، دارالمعارف؛ مروج الذهب، ج۳، ص۶۳.
- ↑ ناسخ التواریخ، ج۱، ص۳۳۶-۳۳۷؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۲۵۰.
- ↑ مقاتل الطالبیین، ص۸۱-۸۲، دارالمعرفة؛ ابصارالعین، ص۶۷-۶۸، مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة.
- ↑ مناقب ابن شهرآشوب، ص۱۰۷؛ ابصارالعین، ص۶۶.
- ↑ مناقب، ج۴، ص۱۱۶؛ مقاتل الطالبیین، ص۸۱-۸۲، دارالمعرفة؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۴۸-۴۴۹ و ۴۶۸، دارالمعارف؛ مقتل الحسین (ع)، خوارزمی، ج۲، ص۳۴، انوارالهدی؛ ارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۰۹، کنگره جهانی هزاره شیخ مفید؛ ابصارالعین، ص۶۷-۶۸، مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة؛ منتهی الآمال، ج۱، ص۷۰۲؛ نفس المهموم، ص۲۹۵-۲۹۶؛ ذخیرة الدارین، ص۱۴۱؛ وسیلة الدارین، ص۲۵۷-۲۵۸.
- ↑ اقبال الاعمال، ج۳، ص۷۴؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۶۳.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۲۴۲-۲۴۳.