جعفر بن محمد نوفلی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>')
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==')
خط ۵: خط ۵:
==مقدمه==
==مقدمه==
از [[راویان حدیث]] از [[امام رضا]]{{ع}} بود. وی می‌گوید: «در پل اربق، نزد [[حضرت رضا]]{{ع}} آمدم و ایشان را [[سلام]] گفتم و عرض کردم: فدای وجودتان شوم! جمعی هستند که [[گمان]] می‌کنند که [[پدر]] بزرگوارتان زنده است! [[امام]]{{ع}} فرمودند: [[دروغ]] می‌گویند. [[خدا]] ایشان را [[لعنت]] کند! اگر پدرم زنده بود، میراثش تقسیم نمی‌شد و همسرانش از دواج نمی‌کردند. به خدا که پدرم – [[موسی کاظم]]{{ع}} - [[مرگ]] را چشید؛ چنان که [[علی بن ابیطالب]]{{ع}} چشید. از [[خدمت]] [[حضرت]] سؤال نمودم: فی الحال [[تکلیف]] من چیست؟ امام{{ع}} فرمودند: [[پیروی]] از فرزندم [[محمد]]{{ع}}؛ چون من نیز از [[دنیا]] خواهم رفت. بعد دو انگشتشان را به یکدیگر چسباندند و فرمودند: [[قبر]] من و [[هارون]] چنین است»<ref>عیون اخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۴۶۳؛ معجم رجال الحدیث، ج۴، ص۱۳۰.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص۲۰۷.</ref>
از [[راویان حدیث]] از [[امام رضا]]{{ع}} بود. وی می‌گوید: «در پل اربق، نزد [[حضرت رضا]]{{ع}} آمدم و ایشان را [[سلام]] گفتم و عرض کردم: فدای وجودتان شوم! جمعی هستند که [[گمان]] می‌کنند که [[پدر]] بزرگوارتان زنده است! [[امام]]{{ع}} فرمودند: [[دروغ]] می‌گویند. [[خدا]] ایشان را [[لعنت]] کند! اگر پدرم زنده بود، میراثش تقسیم نمی‌شد و همسرانش از دواج نمی‌کردند. به خدا که پدرم – [[موسی کاظم]]{{ع}} - [[مرگ]] را چشید؛ چنان که [[علی بن ابیطالب]]{{ع}} چشید. از [[خدمت]] [[حضرت]] سؤال نمودم: فی الحال [[تکلیف]] من چیست؟ امام{{ع}} فرمودند: [[پیروی]] از فرزندم [[محمد]]{{ع}}؛ چون من نیز از [[دنیا]] خواهم رفت. بعد دو انگشتشان را به یکدیگر چسباندند و فرمودند: [[قبر]] من و [[هارون]] چنین است»<ref>عیون اخبار الرضا{{ع}}، ج۲، ص۴۶۳؛ معجم رجال الحدیث، ج۴، ص۱۳۰.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص۲۰۷.</ref>
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۱

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

از راویان حدیث از امام رضا(ع) بود. وی می‌گوید: «در پل اربق، نزد حضرت رضا(ع) آمدم و ایشان را سلام گفتم و عرض کردم: فدای وجودتان شوم! جمعی هستند که گمان می‌کنند که پدر بزرگوارتان زنده است! امام(ع) فرمودند: دروغ می‌گویند. خدا ایشان را لعنت کند! اگر پدرم زنده بود، میراثش تقسیم نمی‌شد و همسرانش از دواج نمی‌کردند. به خدا که پدرم – موسی کاظم(ع) - مرگ را چشید؛ چنان که علی بن ابیطالب(ع) چشید. از خدمت حضرت سؤال نمودم: فی الحال تکلیف من چیست؟ امام(ع) فرمودند: پیروی از فرزندم محمد(ع)؛ چون من نیز از دنیا خواهم رفت. بعد دو انگشتشان را به یکدیگر چسباندند و فرمودند: قبر من و هارون چنین است»[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. عیون اخبار الرضا(ع)، ج۲، ص۴۶۳؛ معجم رجال الحدیث، ج۴، ص۱۳۰.
  2. محمدی، حسین، رضانامه ص۲۰۷.