کتابت قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « ==مقدمه== منظور از اصطلاح «کتابت قرآن» یا «کتابت وحی»، نگارش آیات ق...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
منظور از اصطلاح «[[کتابت قرآن]]» یا «[[کتابت | منظور از اصطلاح «[[کتابت قرآن]]» یا «[[کتابت وحی]]»، [[نگارش]] [[آیات قرآن کریم]] بر نوشت افزارهای مختلف [[عصر نزول]] مانند سنگ، استخوان، لیف خرما، پوست و... است که عاملان و مباشران آن، گروهی از برجستگان [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} و تحت [[نظارت]] و اشراف آن [[حضرت]] بودند. | ||
به طور کلی یکی از امتیازات [[قرآن کریم]] بر دیگر [[کتابهای آسمانی]] آن است که با وجود اینکه عربها چندان با نگارش آشنا نبودند و با توجه به [[حافظه]] [[قوی]] خود تمایلی به این کار نداشتند، قرآن کریم به سفارش [[رسول]] گرامی{{صل}} همزمان با [[نزول]]، نگارش یافت و این روند تا پایان دوران [[رسالت]] ادامه یافت؛ به گونهای که با پایان یافتن دوره نزول، تمام [[آیات قرآن]] مکتوب شده بود<ref>محمد بن بهادر زرکشی؛ البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه)؛ ج۱، ص۲۳۸؛ محمود رامیار؛ تاریخ قرآن؛ ص۲۵۷-۲۶۱؛ محمد عبدالعظیم زرقانی؛ مناهل العرفان فی علوم القرآن؛ ج۱، ص۲۴۶-۲۴۸؛ عبدالصبور شاهین؛ تاریخ القرآن؛ ص۳۷.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ص۸۴۶.</ref> | به طور کلی یکی از امتیازات [[قرآن کریم]] بر دیگر [[کتابهای آسمانی]] آن است که با وجود اینکه عربها چندان با نگارش آشنا نبودند و با توجه به [[حافظه]] [[قوی]] خود تمایلی به این کار نداشتند، قرآن کریم به سفارش [[رسول]] گرامی{{صل}} همزمان با [[نزول]]، نگارش یافت و این روند تا پایان دوران [[رسالت]] ادامه یافت؛ به گونهای که با پایان یافتن دوره نزول، تمام [[آیات قرآن]] مکتوب شده بود<ref>محمد بن بهادر زرکشی؛ البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه)؛ ج۱، ص۲۳۸؛ محمود رامیار؛ تاریخ قرآن؛ ص۲۵۷-۲۶۱؛ محمد عبدالعظیم زرقانی؛ مناهل العرفان فی علوم القرآن؛ ج۱، ص۲۴۶-۲۴۸؛ عبدالصبور شاهین؛ تاریخ القرآن؛ ص۳۷.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ص۸۴۶.</ref> | ||
نسخهٔ ۳۰ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۰
مقدمه
منظور از اصطلاح «کتابت قرآن» یا «کتابت وحی»، نگارش آیات قرآن کریم بر نوشت افزارهای مختلف عصر نزول مانند سنگ، استخوان، لیف خرما، پوست و... است که عاملان و مباشران آن، گروهی از برجستگان اصحاب رسول خدا(ص) و تحت نظارت و اشراف آن حضرت بودند.
به طور کلی یکی از امتیازات قرآن کریم بر دیگر کتابهای آسمانی آن است که با وجود اینکه عربها چندان با نگارش آشنا نبودند و با توجه به حافظه قوی خود تمایلی به این کار نداشتند، قرآن کریم به سفارش رسول گرامی(ص) همزمان با نزول، نگارش یافت و این روند تا پایان دوران رسالت ادامه یافت؛ به گونهای که با پایان یافتن دوره نزول، تمام آیات قرآن مکتوب شده بود[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ محمد بن بهادر زرکشی؛ البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه)؛ ج۱، ص۲۳۸؛ محمود رامیار؛ تاریخ قرآن؛ ص۲۵۷-۲۶۱؛ محمد عبدالعظیم زرقانی؛ مناهل العرفان فی علوم القرآن؛ ج۱، ص۲۴۶-۲۴۸؛ عبدالصبور شاهین؛ تاریخ القرآن؛ ص۳۷.
- ↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ص۸۴۶.