آیه ولایت در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

==مقدمه==

[[آیه ۵۵ سوره مائده]]: {{متن قرآن|إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ}}<ref>«سرور شما تنها خداوند است و پیامبر او و (نیز) آنانند که ایمان آورده‌اند، همان کسان که نماز برپا می‌دارند و در حال رکوع زکات می‌دهند» سوره مائده، آیه ۵۵.</ref>. [[امام رضا]]{{ع}} این آیه را [[آیه ولایت]] خوانده<ref>بحار الأنوار، ج۳، ص۱۹۶.</ref> و مصداق آن را [[امام علی]]{{ع}} دانسته است. «وَلْی»، در لغت به معنای [[قرب]]، [[باران]] پس از [[خشکسالی]]، [[مولی]] ([[بنده]] آزادشده)، [[یاور]]، [[دوست]]، [[سرپرست]] و اولی به [[تصرف]] و [[رهبری]] آمده است که ریشه در همان [[تقرب]] دارد<ref>المفردات، ص۸۸۵ أساس البلاغة، ص۶۸۹.</ref> و در اصطلاح [[فقها]] و [[مفسران]] بیشتر به معنای متولی و اولی به تصرف به [[کار]] رفته است. [[رکوع]] نیز به معنای [[خضوع]] و انحنا، [[خم]] شدن و به صورت فرو افتادن است و از این رو حالت خم شدن به زانو را در [[نماز]] رکوع گویند<ref>کتاب العین، ج۱، ص۲۰۰.</ref>. رکوع در اصطلاح [[شرعی]] به حالتی از نماز گفته می‌شود<ref>روض الجنان و روح الجنان، ج۷، ص۲۹.</ref>.