رستگاری در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = رستگاری | |||
| عنوان مدخل = [[رستگاری]] | |||
| مداخل مرتبط = [[رستگاری در قرآن]] - [[رستگاری در حدیث]] - [[رستگاری در کلام اسلامی]] - [[رستگاری در اخلاق اسلامی]] - [[رستگاری در معارف دعا و زیارات]] - [[رستگاری در معارف و سیره سجادی]] - [[رستگاری در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = رستگاری (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== |
نسخهٔ ۳۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۴۴
مقدمه
رستگار شدن و نجات یافتن[۱]، بقا در خیر[۲]. اصل آن "فلح" به معنای فوز و بقا[۳]، نجات از شرور و درک خیر و صلاح[۴].
فَأَجْمِعُوا كَيْدَكُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا وَقَدْ أَفْلَحَ الْيَوْمَ مَنِ اسْتَعْلَى[۵].
فلاح در قرآن کریم دو صورت دارد:
- فلاح دنیوی به معنای دستیابی به سعادتهایی که حیات طیّبه به آنها تحقق مییابد. غنا و عزّت در چنین حیاتی است؛
- فلاح اخروی که در چهار چیز تحقق مییابد: بقای بدون فنا، غنای بیفقر، عزت بیذلت و علم بدون جهل[۶].
فلاح و رستگاری غایت زندگی بشری است. تقوای الهی، جهاد، صبر، اجتناب از پلیدیها، فعل خیر، توبه، ذکر خدا و اطاعتِ امر الهی در قرآن کریم از عوامل رستگاری و فلاح شمرده شدهاند.[۷]
منابع
پانویس
- ↑ ابنمنظور، لسان العرب، ج۲، ص۵۴۷.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۲۳۳.
- ↑ ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۵۰.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۳۳.
- ↑ «پس در تدبیرهایتان همداستان شوید سپس در یک صف در آیید که امروز هر کس برتری یابد رستگار است» سوره طه، آیه ۶۴.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۴۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۴۸-۴۴۹.