سمعه در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = سمعه | |||
| عنوان مدخل = [[سمعه]] | |||
| مداخل مرتبط = [[سمعه در قرآن]] - [[سمعه در حدیث]] - [[سمعه در اخلاق اسلامی]] - [[سمعه در معارف دعا و زیارات]] - [[سمعه در معارف و سیره سجادی]] - [[سمعه در معارف و سیره رضوی]] | |||
| پرسش مرتبط = سمعه (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== |
نسخهٔ ۳۱ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۴۵
مقدمه
سُمعه، عبارت از آن است که شخص عمل نیکی را دور از چشم مردم انجام دهد به این هدف که بعداً به گوش مردم برسد و موقعیتی در جامعه برای او فراهم شود. از آنجا که در اعمال عبادی قصد قربت الهی شرط است سمعه نیز مانند ریا موجب فساد و بطلان عمل میشود. البته اگر فاعل در حین انجام عمل قصد قربت داشته و بعداً که مردم از آن عمل آگاه میشوند و او را میستایند، باعث شادمانی او شود؛ این حالت موجب باطل شدن عمل نمیگردد. امام سجاد(ع) از سمعه و ریا به خدا پناه میبرد: «ثُمَّ خَلِّصْ ذَلِكَ كُلَّهُ مِنْ رِئَاءِ الْمُرَاءِينَ، وَ سُمْعَةِ الْمُسْمِعِينَ»[۱]؛ «(بار خدایا)...، از تو میخواهیم که این همه اعمال را از ریای ریاکاران و آوازه درافکندن آوازهافکنان دور نگه داری». و همچنین در مورد مرزداران میفرماید: «خداوندا! به حسن نیّتش راه نمای... و از ریاکاری بر کنار دار و از دلبستگی به نام و آوازه برهان»[۲].[۳].[۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ دعای ۴۴.
- ↑ نیایش بیستوهفتم.
- ↑ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ پایگاه اطلاع رسانی حوزه www.hawzah.net
- ↑ خالقیان، فضلالله، مقاله «سمعه»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۲۷۱.