رفاعة بن قیس در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ')
جز (جایگزینی متن - '== پرسش‌های وابسته == ==' به '==')
خط ۹: خط ۹:
==مقدمه==
==مقدمه==
[[رفاعة بن قیس]] از بزرگان [[یهود]] و از [[دشمنان پیامبر]] بود. [[بلاذری]] وی را از [[بنی‌نضیر]] و [[ابن اسحاق]] از [[بنی‌قینقاع]] دانسته است.<ref> انساب الاشراف، ج ۱، ص ۲۸۳ - ۲۸۴؛ السیرة النبویه، ج ۱، ص ۵۱۴.</ref> اطلاعات بیشتری از وی در دست نیست. در [[منابع تفسیری]] به وی اشاره شده است. بنا بر [[روایت]] [[تفسیری]] [[ابن عباس]]، پس از [[تغییر قبله]] در [[سال دوم هجری]] از [[بیت‌المقدس]] به [[مکه]]، تنی از بزرگان یهود از جمله رفاعة بن قیس نزد [[پیامبر]] آمده و از وی بازخواست کردند که چگونه از بیت‌المقدس روی گردانده، حال آنکه مدعی [[آیین]] [[ابراهیم]] است. اینان سپس از پیامبر خواستند به [[قبله]] پیشین خود بازگردد تا بدو [[ایمان]] آورده و از [[پیروان]] او شوند. درخواست آنان در [[آیه]] {{متن قرآن|سَيَقُولُ السُّفَهَاءُ مِنَ النَّاسِ مَا وَلَّاهُمْ عَنْ قِبْلَتِهِمُ الَّتِي كَانُوا عَلَيْهَا قُلْ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ}}<ref>«به زودی کم‌خردان از مردم خواهند گفت: چه چیز آنان را از قبله‌ای که بر آن بودند بازگردانید؟ بگو: خاور و باختر از آن خداوند است، هر که را بخواهد به راهی راست رهنمون خواهد شد» سوره بقره، آیه ۱۴۲.</ref> آمده و آنان، سفیه خوانده شده‌اند. در پی این درخواست، آیه {{متن قرآن|وَلَئِنْ أَتَيْتَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ بِكُلِّ آيَةٍ مَا تَبِعُوا قِبْلَتَكَ وَمَا أَنْتَ بِتَابِعٍ قِبْلَتَهُمْ وَمَا بَعْضُهُمْ بِتَابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّكَ إِذًا لَمِنَ الظَّالِمِينَ}}<ref>«و اگر برای اهل کتاب هر نشانه‌ای  بیاوری از قبله تو پیروی نخواهند کرد و تو هم پیرو قبله آنان نخواهی بود و آنها نیز پیرو قبله یکدیگر نخواهند بود؛ و اگر تو پس از (وحی و) دانشی که به تو رسیده است، از خواست آنان پیروی کنی، در آن صورت بی‌گمان از ستمکارانی» سوره بقره، آیه ۱۴۵.</ref> نازل شد و از پیامبر خواست به هیچ روی به خواسته‌های آنان توجه نکند وگرنه از [[ستمگران]] خواهد بود <ref>جامع‌البیان، ج ۲، ص ۱۶؛ الدرالمنثور، ج ۱، ص ۱۴۲.</ref> در این آیه گفته شده که نه پیامبر تابع قبله آنان خواهد بود و نه آنان تابع قبله پیامبر.<ref>[[محمد اکبری کارمزدی|اکبری کارمزدی، محمد]]، [[رفاعة بن قیس (مقاله)|مقاله «رفاعة بن قیس»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۴ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۴.</ref>
[[رفاعة بن قیس]] از بزرگان [[یهود]] و از [[دشمنان پیامبر]] بود. [[بلاذری]] وی را از [[بنی‌نضیر]] و [[ابن اسحاق]] از [[بنی‌قینقاع]] دانسته است.<ref> انساب الاشراف، ج ۱، ص ۲۸۳ - ۲۸۴؛ السیرة النبویه، ج ۱، ص ۵۱۴.</ref> اطلاعات بیشتری از وی در دست نیست. در [[منابع تفسیری]] به وی اشاره شده است. بنا بر [[روایت]] [[تفسیری]] [[ابن عباس]]، پس از [[تغییر قبله]] در [[سال دوم هجری]] از [[بیت‌المقدس]] به [[مکه]]، تنی از بزرگان یهود از جمله رفاعة بن قیس نزد [[پیامبر]] آمده و از وی بازخواست کردند که چگونه از بیت‌المقدس روی گردانده، حال آنکه مدعی [[آیین]] [[ابراهیم]] است. اینان سپس از پیامبر خواستند به [[قبله]] پیشین خود بازگردد تا بدو [[ایمان]] آورده و از [[پیروان]] او شوند. درخواست آنان در [[آیه]] {{متن قرآن|سَيَقُولُ السُّفَهَاءُ مِنَ النَّاسِ مَا وَلَّاهُمْ عَنْ قِبْلَتِهِمُ الَّتِي كَانُوا عَلَيْهَا قُلْ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ}}<ref>«به زودی کم‌خردان از مردم خواهند گفت: چه چیز آنان را از قبله‌ای که بر آن بودند بازگردانید؟ بگو: خاور و باختر از آن خداوند است، هر که را بخواهد به راهی راست رهنمون خواهد شد» سوره بقره، آیه ۱۴۲.</ref> آمده و آنان، سفیه خوانده شده‌اند. در پی این درخواست، آیه {{متن قرآن|وَلَئِنْ أَتَيْتَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ بِكُلِّ آيَةٍ مَا تَبِعُوا قِبْلَتَكَ وَمَا أَنْتَ بِتَابِعٍ قِبْلَتَهُمْ وَمَا بَعْضُهُمْ بِتَابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّكَ إِذًا لَمِنَ الظَّالِمِينَ}}<ref>«و اگر برای اهل کتاب هر نشانه‌ای  بیاوری از قبله تو پیروی نخواهند کرد و تو هم پیرو قبله آنان نخواهی بود و آنها نیز پیرو قبله یکدیگر نخواهند بود؛ و اگر تو پس از (وحی و) دانشی که به تو رسیده است، از خواست آنان پیروی کنی، در آن صورت بی‌گمان از ستمکارانی» سوره بقره، آیه ۱۴۵.</ref> نازل شد و از پیامبر خواست به هیچ روی به خواسته‌های آنان توجه نکند وگرنه از [[ستمگران]] خواهد بود <ref>جامع‌البیان، ج ۲، ص ۱۶؛ الدرالمنثور، ج ۱، ص ۱۴۲.</ref> در این آیه گفته شده که نه پیامبر تابع قبله آنان خواهد بود و نه آنان تابع قبله پیامبر.<ref>[[محمد اکبری کارمزدی|اکبری کارمزدی، محمد]]، [[رفاعة بن قیس (مقاله)|مقاله «رفاعة بن قیس»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۴ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۴.</ref>
== پرسش‌های وابسته ==


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۲

مقدمه

رفاعة بن قیس از بزرگان یهود و از دشمنان پیامبر بود. بلاذری وی را از بنی‌نضیر و ابن اسحاق از بنی‌قینقاع دانسته است.[۱] اطلاعات بیشتری از وی در دست نیست. در منابع تفسیری به وی اشاره شده است. بنا بر روایت تفسیری ابن عباس، پس از تغییر قبله در سال دوم هجری از بیت‌المقدس به مکه، تنی از بزرگان یهود از جمله رفاعة بن قیس نزد پیامبر آمده و از وی بازخواست کردند که چگونه از بیت‌المقدس روی گردانده، حال آنکه مدعی آیین ابراهیم است. اینان سپس از پیامبر خواستند به قبله پیشین خود بازگردد تا بدو ایمان آورده و از پیروان او شوند. درخواست آنان در آیه ﴿سَيَقُولُ السُّفَهَاءُ مِنَ النَّاسِ مَا وَلَّاهُمْ عَنْ قِبْلَتِهِمُ الَّتِي كَانُوا عَلَيْهَا قُلْ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ[۲] آمده و آنان، سفیه خوانده شده‌اند. در پی این درخواست، آیه ﴿وَلَئِنْ أَتَيْتَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ بِكُلِّ آيَةٍ مَا تَبِعُوا قِبْلَتَكَ وَمَا أَنْتَ بِتَابِعٍ قِبْلَتَهُمْ وَمَا بَعْضُهُمْ بِتَابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّكَ إِذًا لَمِنَ الظَّالِمِينَ[۳] نازل شد و از پیامبر خواست به هیچ روی به خواسته‌های آنان توجه نکند وگرنه از ستمگران خواهد بود [۴] در این آیه گفته شده که نه پیامبر تابع قبله آنان خواهد بود و نه آنان تابع قبله پیامبر.[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. انساب الاشراف، ج ۱، ص ۲۸۳ - ۲۸۴؛ السیرة النبویه، ج ۱، ص ۵۱۴.
  2. «به زودی کم‌خردان از مردم خواهند گفت: چه چیز آنان را از قبله‌ای که بر آن بودند بازگردانید؟ بگو: خاور و باختر از آن خداوند است، هر که را بخواهد به راهی راست رهنمون خواهد شد» سوره بقره، آیه ۱۴۲.
  3. «و اگر برای اهل کتاب هر نشانه‌ای بیاوری از قبله تو پیروی نخواهند کرد و تو هم پیرو قبله آنان نخواهی بود و آنها نیز پیرو قبله یکدیگر نخواهند بود؛ و اگر تو پس از (وحی و) دانشی که به تو رسیده است، از خواست آنان پیروی کنی، در آن صورت بی‌گمان از ستمکارانی» سوره بقره، آیه ۱۴۵.
  4. جامع‌البیان، ج ۲، ص ۱۶؛ الدرالمنثور، ج ۱، ص ۱۴۲.
  5. اکبری کارمزدی، محمد، مقاله «رفاعة بن قیس»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۱۴.