رویم بن احمد بن یزید بغدادی: تفاوت میان نسخهها
(←مقدمه) |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
رُوَیم از بزرگان [[صوفیه]] به شمار میرفت که [[فقه]] را نزد [[داوود بن علی ظاهری]] آموخت. <ref>سیر اعلام النبلاء ۱۴ / ۲۳۴. </ref> و از فقهای [[مذهب ظاهری]] شد. [[قرائات]] را نزد [[ادریس بن عبدالکریم حداد]] فرا گرفت. <ref>طبقات الصوفیه ۱۸۰.</ref> او با جنید نیز [[همنشینی]] داشت<ref>المنتظم ۱۳ / ۱۶۲. </ref> و به [[قرآن]] و معانی آن [[آگاه]] بود. وی چهل سال از [[دنیا]] کناره گرفت و به تصوف گروید و چون [[اسماعیل بن اسحاق]] به [[قضاوت]] [[بغداد]] [[منصوب]] شد، او را [[وکیل]] خویش کرد و او نیز تصوف را رها کرد و به بهرهمندی از دنیا روی آورد. <ref>البدایة والنهایه ۱۱ / ۱۲۵. </ref> رویم سرانجام به [[سال ۳۰۳ هجری]] در بغداد از دنیا رفت. <ref> تاریخ بغداد ۸ / ۴۳۰. </ref> کتاب غلط الواجدین اثر اوست<ref>معجم المؤلفین ۴ / ۱۷۶.</ref>.<ref> [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۲۰۸-۲۰۹.</ref> | رُوَیم از بزرگان [[صوفیه]] به شمار میرفت که [[فقه]] را نزد [[داوود بن علی ظاهری]] آموخت. <ref>سیر اعلام النبلاء ۱۴ / ۲۳۴. </ref> و از فقهای [[مذهب ظاهری]] شد. [[قرائات]] را نزد [[ادریس بن عبدالکریم حداد]] فرا گرفت. <ref>طبقات الصوفیه ۱۸۰.</ref> او با جنید نیز [[همنشینی]] داشت<ref>المنتظم ۱۳ / ۱۶۲. </ref> و به [[قرآن]] و معانی آن [[آگاه]] بود. وی چهل سال از [[دنیا]] کناره گرفت و به تصوف گروید و چون [[اسماعیل بن اسحاق]] به [[قضاوت]] [[بغداد]] [[منصوب]] شد، او را [[وکیل]] خویش کرد و او نیز تصوف را رها کرد و به بهرهمندی از دنیا روی آورد. <ref>البدایة والنهایه ۱۱ / ۱۲۵. </ref> رویم سرانجام به [[سال ۳۰۳ هجری]] در بغداد از دنیا رفت. <ref> تاریخ بغداد ۸ / ۴۳۰. </ref> کتاب غلط الواجدین اثر اوست<ref>معجم المؤلفین ۴ / ۱۷۶.</ref>.<ref> [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۲۰۸-۲۰۹.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۰۱
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
مقدمه
ابومحمد رویم بن احمد بن یزید بن رویم صوفی شیبانی بغدادی اهل بغداد و از قبیله بنی شیبان بود. [۱] از یزید بن سنان بصری روایت کرد[۲] و افرادی چون عبدالله بن محمد دینوری، محمد بن ابراهیم، حسین بن هارون و احمد بن فارس از او روایت کردند. [۳]
رُوَیم از بزرگان صوفیه به شمار میرفت که فقه را نزد داوود بن علی ظاهری آموخت. [۴] و از فقهای مذهب ظاهری شد. قرائات را نزد ادریس بن عبدالکریم حداد فرا گرفت. [۵] او با جنید نیز همنشینی داشت[۶] و به قرآن و معانی آن آگاه بود. وی چهل سال از دنیا کناره گرفت و به تصوف گروید و چون اسماعیل بن اسحاق به قضاوت بغداد منصوب شد، او را وکیل خویش کرد و او نیز تصوف را رها کرد و به بهرهمندی از دنیا روی آورد. [۷] رویم سرانجام به سال ۳۰۳ هجری در بغداد از دنیا رفت. [۸] کتاب غلط الواجدین اثر اوست[۹].[۱۰]