ضبیح بن المحرش حنفی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' == منابع == == پانویس ==' به ' == پانویس ==') |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==متون تاریخی== | ==متون تاریخی== | ||
*[[ابن كثير]] در [[البدايه والنهايه (کتاب)|البدايه والنهايه]] می‌نویسد: {{عربی|وَخَرَجَ أَهْلُ الْبَصْرَةِ أَيْضًا فِي أَرْبَعِ رَايَاتٍ مَعَ حَكِيمِ بْنِ جَبَلَةَ الْعَبْدِيِّ، وَبِشْرِ بْنِ شُرَيْحِ بْنِ ضُبَيْعَةَ الْقَيْسِيِّ، وَذُرَيْحِ بْنِ عَبَّادٍ الْعَبْدِيِّ، وَابْنِ مُحَرِّشٍ الْحَنَفِيِّ، وَعَلَيْهِمْ كُلِّهِمْ حُرْقُوصُ بْنُ زُهَيْرٍ السَّعْدِيُّ}}<ref>[[البدايه والنهايه (کتاب)|البدايه والنهايه]]، ج۱۰، ص۲۷۸.</ref>. | *[[ابن كثير]] در [[البدايه والنهايه (کتاب)|البدايه والنهايه]] می‌نویسد: {{عربی|وَخَرَجَ أَهْلُ الْبَصْرَةِ أَيْضًا فِي أَرْبَعِ رَايَاتٍ مَعَ حَكِيمِ بْنِ جَبَلَةَ الْعَبْدِيِّ، وَبِشْرِ بْنِ شُرَيْحِ بْنِ ضُبَيْعَةَ الْقَيْسِيِّ، وَذُرَيْحِ بْنِ عَبَّادٍ الْعَبْدِيِّ، وَابْنِ مُحَرِّشٍ الْحَنَفِيِّ، وَعَلَيْهِمْ كُلِّهِمْ حُرْقُوصُ بْنُ زُهَيْرٍ السَّعْدِيُّ}}<ref>[[البدايه والنهايه (کتاب)|البدايه والنهايه]]، ج۱۰، ص۲۷۸.</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۱۴
ابن المحرش در جریان هجوم به عثمان
طبری روایت می‌‌کند: در شوال سال ۳۵ هجری اهالی مصر به صورت چهار ستون و بر هر ستون فرماندهی، رهسپار گشتند که از ششصد یا یک هزار نفر تخمین زده‌اند. بر آن چهار ستون این اشخاص فرماندهی داشتند: عبدالرحمن بن عدیس بلوی، کنانه بن بشیر لیثی، سودان بن حمران سکونی، و قتیره بن وهب سکسکی. فرمانده کلشان نیز غافقی بن حرب عکی بود. آنها جرأت نکردند به مردم بگویند به جنگ می‌‌روند، به همین جهت به عنوان حج و کاروانی بدانسان که به حج می‌‌روند روانه شدند و ابن السوداء (پسر زن سیاه پوست) همراه آنان بود. اهالی کوفه نیز در چهار ستون روانه شدند و بر آنان این اشخاص فرماندهی داشتند: زید بن صوحان عبدی، مالک اشتر نخعی، زیاد بن نضره حارثی، عبد الله بن اصم – یکی از قبیله بنی عامر بن صعصعه – تعدادشان به شماره اهالی مصر بود و بر همه آنان عمرو بن اصم فرماندهی می‌‌کرد. اهالی بصره در چهارستون روانه شدند و اینها فرمانده‌هانشان بودند: حکیم بن جبله عبدی، ذریح بن عباد عبدی، بشر بن شریح بن ضبیعه قیسی، ابن المحرش بن عبد عمرو حنفی. و تعدادشان مثل اهالی مصر بود و فرمانده کلشان حرقوص بن زهیر سعدی.
متون تاریخی
- ابن كثير در البدايه والنهايه می‌نویسد: وَخَرَجَ أَهْلُ الْبَصْرَةِ أَيْضًا فِي أَرْبَعِ رَايَاتٍ مَعَ حَكِيمِ بْنِ جَبَلَةَ الْعَبْدِيِّ، وَبِشْرِ بْنِ شُرَيْحِ بْنِ ضُبَيْعَةَ الْقَيْسِيِّ، وَذُرَيْحِ بْنِ عَبَّادٍ الْعَبْدِيِّ، وَابْنِ مُحَرِّشٍ الْحَنَفِيِّ، وَعَلَيْهِمْ كُلِّهِمْ حُرْقُوصُ بْنُ زُهَيْرٍ السَّعْدِيُّ[۱].
پانویس
- ↑ البدايه والنهايه، ج۱۰، ص۲۷۸.