امارة الأستیلاء: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==))
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[امارة الأستیلاء در قرآن]] - [[امارة الأستیلاء در حدیث]] - [[امارة الأستیلاء در فقه اسلامی]] - [[امارة الأستیلاء در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = امارة الأستیلاء (پرسش)}}
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امارة الأستیلاء در قرآن]] - [[امارة الأستیلاء در حدیث]] - [[امارة الأستیلاء در فقه اسلامی]] - [[امارة الأستیلاء در فقه سیاسی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امارة الأستیلاء (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==مقدمه==
==مقدمه==

نسخهٔ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۰۱

مقدمه

امارة الاستیلاء، منصبی بود که خلفا، به برخی از امرای خویش در اداره حکومت تفویض می‌کردند. تفاوت آن با "امارة الاستکفاء" اختیارات بیشتری است که در ادارۀ امور جامعه داشت[۱]. "امیر الاستیلاء"، ضمن این که شرح وظایفی از سوی دولت مرکزی داشت، از استقلال بیشتری نیز برخوردار بود. امیر استیلاء دارای وظایفی به شرح ذیل بوده است[۲]:

  1. حفظ شأن و منزلت خلافت؛
  2. تأکید و راهنمایی مردم در التزام به عقیده؛
  3. ایجاد وحدت میان مسلمانان به عنوان "ید" واحده؛
  4. اهتمام در حفظ اهداف و آرمان‌های دین؛
  5. انعقاد عقود و اجرای آن؛
  6. استیفای اموال شرعی[۳].

منابع

پانویس

  1. تاریخ التمدن الاسلامی، ج۱، ص۱۴۹؛ ماوردی الاحکام السلطانیه، ص۳۴؛ ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۳۸.
  2. تاریخ التمدن الاسلامی، ج۱، ص۱۴۹.
  3. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۴۱.