بطانه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '''']] == پانویس == {{پانویس}}' به '''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}}')
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[بطانه در قرآن]] - [[بطانه در حدیث]] - [[بطانه در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = بطانه (پرسش)}}
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[بطانه در قرآن]] - [[بطانه در حدیث]] - [[بطانه در فقه سیاسی]] </div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[بطانه (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==مقدمه==
==مقدمه==

نسخهٔ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۰۴

مقدمه

  • بطانه: محرم اسرار[۱]، خودی، مشاور اندرونی، اصحاب سرّ[۲]، همدل[۳]. اصل آن "بَطْن" به معنای اندرون و داخل چیزی در مقابل ظهور[۴].
  • لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ[۵].
  • در فرهنگ سیاسی، محرم و خودی به فرد معتمدی گفته می‌شود که از جریان‌ها و سیاست‌های داخلی اطلاع دارد و از این اطلاعات برای کسب منافع شخصی استفاده نمی‌کند[۶]. "بطانة" مترادف کلمه "ولیجة" است که به معنای دوست همراز آمده و در قرآن کریم از اتخاذ ولیجه از غیر خدا و رسول و مؤمنان نهی شده استإِنَّ الله لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يُحْيِي وَيُمِيتُ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ الله مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ[۷][۸].

منابع

پانویس

  1. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج‌۱، ص‌۲۷۶.
  2. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج‌۱، ص‌۱۷۲.
  3. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص‌۷۲۸.
  4. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۴۴۰.
  5. «کسانی از غیر خودتان را محرم راز مگیرید» سوره آل عمران، آیه ۱۱۸.
  6. علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۹۹.
  7. «بی‌گمان فرمانفرمایی آسمان‌ها و زمین از آن خداوند است؛ زنده می‌گرداند و می‌میراند و شما در برابر خداوند یار و یاوری ندارید» سوره توبه، آیه ۱۱۶.
  8. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۴۴.