بطانه
بطانه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بطانه در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
بطانه: محرم اسرار[۱]، خودی، مشاور اندرونی، اصحاب سرّ[۲]، همدل[۳]. اصل آن "بَطْن" به معنای اندرون و داخل چیزی در مقابل ظهور[۴].
﴿لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ﴾[۵].
در فرهنگ سیاسی، محرم و خودی به فرد معتمدی گفته می‌شود که از جریان‌ها و سیاست‌های داخلی اطلاع دارد و از این اطلاعات برای کسب منافع شخصی استفاده نمی‌کند[۶]. "بطانة" مترادف کلمه "ولیجة" است که به معنای دوست همراز آمده و در قرآن کریم از اتخاذ ولیجه از غیر خدا و رسول و مؤمنان نهی شده است﴿إِنَّ الله لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يُحْيِي وَيُمِيتُ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ الله مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ﴾[۷][۸].
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۲۷۶.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۱، ص۱۷۲.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۲۸.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۴۴۰.
- ↑ «کسانی از غیر خودتان را محرم راز مگیرید» سوره آل عمران، آیه ۱۱۸.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۱۹۹.
- ↑ «بی‌گمان فرمانفرمایی آسمان‌ها و زمین از آن خداوند است؛ زنده می‌گرداند و می‌میراند و شما در برابر خداوند یار و یاوری ندارید» سوره توبه، آیه ۱۱۶.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۴۴.