حلف: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sجستارهای\sوابسته\s\=\= \{\{مدخل‌\sوابسته\}\} \*(.*) \*(.*)\n \=\=' به '== جستارهای وابسته == {{مدخل‌ وابسته}} *$1 *$2 {{پایان مدخل‌ وابسته}} ==')
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[حلف در قرآن]] - [[حلف در حدیث]] - [[حلف در فقه اسلامی]] - [[حلف در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = حلف (پرسش)}}
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[حلف در قرآن]] - [[حلف در حدیث]] - [[حلف در فقه اسلامی]] - [[حلف در فقه سیاسی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[حلف (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
==مقدمه==
==مقدمه==
حلف، در ابتدا سوگندی بود که با آن [[پیمان]] می‌بستند<ref>لغت‌نامه دهخدا، ج۶، ص۹۱۷۹.</ref>. سپس هر گونه سوگندی را "حلف" نامیدند. حلف در [[روابط]] بین القبایلی، اصطلاحاً به پیمان‌های [[سیاسی]] گفته می‌شود، که نوعاً با "قسم" همراه بود. از این‌رو، به اصل [[پیمان]] نیز حلف می‌گفتند. [[قبایل]] کوچک با انعقاد و امضای [[پیمان]] "حلف" [[قادر]] بودند تا با [[اتحاد]] خود، در برابر [[قبایل]] بزرگ‌تر [[مقاومت]] کنند. این [[اتحاد]] بر پایۀ اشتراک [[منافع]]، نه بر پایه [[ارتباط]] نسبی قرار داشت و در واقع، ورای این [[منافع]] چیزی به نام "[[دفاع از حق]]" وجود نداشت<ref>المنمق فی اخبار قریش، ص۳۲؛ اخبار مکه، ج۱، ص۱۱۰.</ref>؛ جز در [[پیمان]] "[[حلف الفضول]]" که برخی از خانواده‌های [[قریش]] نظیر "[[هاشم]]"، "زهره" و "تیماء" با [[همراهی]] [[رسول الله]]{{صل}} آن را پایه‌گذاری کردند، تا از "[[حق]] [[مظلوم]]"[[دفاع]] کنند<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۸۷.</ref>.
حلف، در ابتدا سوگندی بود که با آن [[پیمان]] می‌بستند<ref>لغت‌نامه دهخدا، ج۶، ص۹۱۷۹.</ref>. سپس هر گونه سوگندی را "حلف" نامیدند. حلف در [[روابط]] بین القبایلی، اصطلاحاً به پیمان‌های [[سیاسی]] گفته می‌شود، که نوعاً با "قسم" همراه بود. از این‌رو، به اصل [[پیمان]] نیز حلف می‌گفتند. [[قبایل]] کوچک با انعقاد و امضای [[پیمان]] "حلف" [[قادر]] بودند تا با [[اتحاد]] خود، در برابر [[قبایل]] بزرگ‌تر [[مقاومت]] کنند. این [[اتحاد]] بر پایۀ اشتراک [[منافع]]، نه بر پایه [[ارتباط]] نسبی قرار داشت و در واقع، ورای این [[منافع]] چیزی به نام "[[دفاع از حق]]" وجود نداشت<ref>المنمق فی اخبار قریش، ص۳۲؛ اخبار مکه، ج۱، ص۱۱۰.</ref>؛ جز در [[پیمان]] "[[حلف الفضول]]" که برخی از خانواده‌های [[قریش]] نظیر "[[هاشم]]"، "زهره" و "تیماء" با [[همراهی]] [[رسول الله]]{{صل}} آن را پایه‌گذاری کردند، تا از "[[حق]] [[مظلوم]]"[[دفاع]] کنند<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۸۷.</ref>.

نسخهٔ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۳۰

مقدمه

حلف، در ابتدا سوگندی بود که با آن پیمان می‌بستند[۱]. سپس هر گونه سوگندی را "حلف" نامیدند. حلف در روابط بین القبایلی، اصطلاحاً به پیمان‌های سیاسی گفته می‌شود، که نوعاً با "قسم" همراه بود. از این‌رو، به اصل پیمان نیز حلف می‌گفتند. قبایل کوچک با انعقاد و امضای پیمان "حلف" قادر بودند تا با اتحاد خود، در برابر قبایل بزرگ‌تر مقاومت کنند. این اتحاد بر پایۀ اشتراک منافع، نه بر پایه ارتباط نسبی قرار داشت و در واقع، ورای این منافع چیزی به نام "دفاع از حق" وجود نداشت[۲]؛ جز در پیمان "حلف الفضول" که برخی از خانواده‌های قریش نظیر "هاشم"، "زهره" و "تیماء" با همراهی رسول الله(ص) آن را پایه‌گذاری کردند، تا از "حق مظلوم"دفاع کنند[۳].

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. لغت‌نامه دهخدا، ج۶، ص۹۱۷۹.
  2. المنمق فی اخبار قریش، ص۳۲؛ اخبار مکه، ج۱، ص۱۱۰.
  3. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۸۷.