ولایتدار: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (- {{ولایت}} <div style= +{{ولایت}} <div style=)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ولایت}} | {{ولایت}} | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ولایتدار در قرآن]] - [[ولایتدار در حدیث]] - [[ولایتدار در فقه اسلامی]] - [[ولایتدار در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط = ولایتدار (پرسش)}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
ولایتدار، از سوی [[خلیفه]] [[انتخاب]] میشد و وظایفی چون [[امامت]] [[نماز]]، [[ریاست]] [[قضا]]، [[سپاه]]، [[نگهبانی]]، اخذ [[خراج]] و موارد دیگر را عهدهدار بود. [[عمر]] - [[خلیفه دوم]] - همواره ولایتدار خود را از میان عموم [[عرب]] [[انتخاب]] میکرد، ولی در زمان [[بنی امیه]]، این [[مقام]] به [[خویشاوندان]] [[خلیفه]] و بزرگان دربار اختصاص یافت. در ابتدا، ولایتداران در محل [[مأموریت]] خود مقیم شده و به امر ولایتداری میپرداختند، ولیکن بعدها زمان بنی امیه در [[مرکز حکومت]] "[[دمشق]]" میماندند و [[نمایندگان]] خویش را به ولایات گسیل میداشتند<ref>تاریخ سیاسی اسلام، ج۱، ص۴۵۲.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|واژهنامه فقه سیاسی]]، ص ۱۸۳.</ref>. | ولایتدار، از سوی [[خلیفه]] [[انتخاب]] میشد و وظایفی چون [[امامت]] [[نماز]]، [[ریاست]] [[قضا]]، [[سپاه]]، [[نگهبانی]]، اخذ [[خراج]] و موارد دیگر را عهدهدار بود. [[عمر]] - [[خلیفه دوم]] - همواره ولایتدار خود را از میان عموم [[عرب]] [[انتخاب]] میکرد، ولی در زمان [[بنی امیه]]، این [[مقام]] به [[خویشاوندان]] [[خلیفه]] و بزرگان دربار اختصاص یافت. در ابتدا، ولایتداران در محل [[مأموریت]] خود مقیم شده و به امر ولایتداری میپرداختند، ولیکن بعدها زمان بنی امیه در [[مرکز حکومت]] "[[دمشق]]" میماندند و [[نمایندگان]] خویش را به ولایات گسیل میداشتند<ref>تاریخ سیاسی اسلام، ج۱، ص۴۵۲.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|واژهنامه فقه سیاسی]]، ص ۱۸۳.</ref>. |
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۴۲
مقدمه
ولایتدار، از سوی خلیفه انتخاب میشد و وظایفی چون امامت نماز، ریاست قضا، سپاه، نگهبانی، اخذ خراج و موارد دیگر را عهدهدار بود. عمر - خلیفه دوم - همواره ولایتدار خود را از میان عموم عرب انتخاب میکرد، ولی در زمان بنی امیه، این مقام به خویشاوندان خلیفه و بزرگان دربار اختصاص یافت. در ابتدا، ولایتداران در محل مأموریت خود مقیم شده و به امر ولایتداری میپرداختند، ولیکن بعدها زمان بنی امیه در مرکز حکومت "دمشق" میماندند و نمایندگان خویش را به ولایات گسیل میداشتند[۱][۲].
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ سیاسی اسلام، ج۱، ص۴۵۲.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژهنامه فقه سیاسی، ص ۱۸۳.