اجتهاد رأی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۱۱

اجتهادی که از نظر ما ممنوع است به معنای تقنین و تشریع قانون است، یعنی مجتهد حکمی را که در کتاب و سنّت نیست، با فکر خودش و رأی خودش وضع کند. این را در اصطلاح “اجتهاد رأی” می‌گویند^[۱]. همان چیزی که مبتکر آن در فقه اسلامی ابوحنیفه بوده است^[۲]^[۳]

@@ خط ۳: / خط ۳: @@
 ==مقدمه==
-[[اجتهادی]] که از نظر ما [[ممنوع]] است به معنای تقنین و [[تشریع قانون]] است، یعنی [[مجتهد]] حکمی را که در کتاب و [[سنّت]] نیست، با [[فکر]] خودش و [[رأی]] خودش وضع کند. این را در اصطلاح “اجتهاد رأی” می‌گویند<ref>ده گفتار، ص۹۷.</ref>. همان چیزی که مبتکر آن در [[فقه اسلامی]] [[ابوحنیفه]] بوده است<ref>خاتمیت، ص۱۳۱.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۶۰.</ref>
+[[اجتهادی]] که از نظر ما [[ممنوع]] است به معنای تقنین و [[تشریع قانون]] است، یعنی [[مجتهد]] حکمی را که در کتاب و [[سنّت]] نیست، با [[فکر]] خودش و [[رأی]] خودش وضع کند. این را در اصطلاح “اجتهاد رأی” می‌گویند<ref>ده گفتار، ص۹۷.</ref>. همان چیزی که مبتکر آن در [[فقه اسلامی]] [[ابوحنیفه]] بوده است<ref>خاتمیت، ص۱۳۱.</ref><ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۶۰.</ref>
 == منابع ==