اسامة بن حارث هذلی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۳: خط ۳:


==مقدمه==
==مقدمه==
[[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۳۸.</ref> در بخش سوم کتابش (مخضرمین) از وی یاد کرده و او را از [[بنوعمرو بن حارث]] شمرده است. به گفته ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۳۸.</ref> [[مرزبانی]] او را شاعر مخضرم - یعنی کسی که هم [[جاهلیت]] و هم [[اسلام]] را [[درک]] کرده - دانسته است. برخی اشعار وی در منابع و در [[دیوان]] هذلیون آمده است. هنگامی که [[رسول خدا]]{{صل}} [[تصمیم]] گرفت قبیله [[خزاعه]] را، پس از آنکه مورد [[ستم]] بنوکنانه قرار گرفته بودند، [[یاری]] کند، اسامه نیز در این باره شعری سرود<ref>بکری، ج۴، ص۱۳۶۸.</ref>. برخی اشعار او مورد استناد اهل لغت قرار گرفته است<ref>ر.ک: فراهیدی، ج۳، ص۳۶۱؛ جوهری، ج۱، ص۱۵۲.</ref>.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اسامة بن حارث هذلی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۳۶-۳۷.</ref>
[[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۳۸.</ref> در بخش سوم کتابش (مخضرمین) از وی یاد کرده و او را از [[بنوعمرو بن حارث]] شمرده است. به گفته ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۳۸.</ref> [[مرزبانی]] او را شاعر مخضرم - یعنی کسی که هم [[جاهلیت]] و هم [[اسلام]] را [[درک]] کرده - دانسته است. برخی اشعار وی در منابع و در [[دیوان]] هذلیون آمده است. هنگامی که [[رسول خدا]]{{صل}} [[تصمیم]] گرفت قبیله [[خزاعه]] را، پس از آنکه مورد [[ستم]] بنوکنانه قرار گرفته بودند، [[یاری]] کند، اسامه نیز در این باره شعری سرود<ref>بکری، ج۴، ص۱۳۶۸.</ref>. برخی اشعار او مورد استناد اهل لغت قرار گرفته است<ref>ر.ک: فراهیدی، ج۳، ص۳۶۱؛ جوهری، ج۱، ص۱۵۲.</ref><ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اسامة بن حارث هذلی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۳۶-۳۷.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۲۷

مقدمه

ابن حجر[۱] در بخش سوم کتابش (مخضرمین) از وی یاد کرده و او را از بنوعمرو بن حارث شمرده است. به گفته ابن حجر[۲] مرزبانی او را شاعر مخضرم - یعنی کسی که هم جاهلیت و هم اسلام را درک کرده - دانسته است. برخی اشعار وی در منابع و در دیوان هذلیون آمده است. هنگامی که رسول خدا(ص) تصمیم گرفت قبیله خزاعه را، پس از آنکه مورد ستم بنوکنانه قرار گرفته بودند، یاری کند، اسامه نیز در این باره شعری سرود[۳]. برخی اشعار او مورد استناد اهل لغت قرار گرفته است[۴][۵]

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، ج۱، ص۳۳۸.
  2. ابن حجر، ج۱، ص۳۳۸.
  3. بکری، ج۴، ص۱۳۶۸.
  4. ر.ک: فراهیدی، ج۳، ص۳۶۱؛ جوهری، ج۱، ص۱۵۲.
  5. خانجانی، قاسم، مقاله «اسامة بن حارث هذلی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۳۶-۳۷.