تبیان (کتاب)
| تبیان | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | امام خمینی |
| تحقیق یا تدوین | فروغ‌السادات رحیم‌پور |
| موضوع | امامت، ولایت |
| مذهب | شیعه |
| ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی|انتشارات انتشارات مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی]][[رده:انتشارات انتشارات مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی]] |
| محل نشر | تهران، ایران |
تبیان، مجموعه‌ای است چهل و سه جلدی که با زبان فارسی به تبیین موضوعات مختلف دینی از منظر امام خمینی می‌پردازد. این مجموعه اثر پژوهشگران مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی می‌باشد که انتشارات مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «تبیان مجموعه آثاری است که در هر مجلد از آن مواضع و رهنمودهای حضرت امام خمینی درباره موضوع خاص، گردآوری و منتشر شده است. هدف از انتشار مجموعه فیش‌های موضوعی آثار امام (تبیان) تسهیل در دسترسی به آرا و اندیشه‌های حضرت امام پیرامون موضوعات گوناگون است. به همین منظور محققین در گروه‌های معارف اسلامی و علوم اجتماعی معاونت پژوهشی مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، با تحلیل محتوای آثار حضرت امام شامل: صحیفه امام، تآلیفات و تقریرات امام، و فیش برداری از مجموعه‌های مذکور، منابع مناسبی را در موضوعات گوناگون تهیه و استخراج نموده‌اند».[۱]
تاکنون چهل و سه جلد از این مجموعه به چاپ رسیده است:
مباحث جلدهای کتاب
مجلّدات فوق شامل مباحثی در مورد: انتخابات و مجلس، قیام عاشورا، فلسطین، اسلام ناب، صدور انقلاب، جایگاه زن، ایثار و شهادت، سیمای معصومین، قرآن کتاب هدایت، دانشگاه و دانشگاهیان، وحدت، جوانان، عدل الهی، تعلیم و تربیت، جهان اسلام، تاریخ معاصر ایران، امر به معروف و نهی از منکر، قضا و قضاوت، تبلیغات (هنر رسانه)، جنگ و دفاع، دفاع مقدس (جنگ تحمیلی)، خودباوری و خودکفایی، خودباختگی و خودباوری، آزادی، روابط بین‌الملل و سیاست خارجی، بسیج، معاد، استکبار جهانی و شیطان بزرگ، سپاه پاسداران، قومیت و ملیت و اندیشه فراملی، جایگاه مردم در نظام اسلامی، تحولات اجتماعی و انقلاب اسلامی، اقشار اجتماعی، نهادهای انقلاب اسلامی، اسلام ناب و... می‌باشد.[۱]
دربارهٔ پدیدآورنده
امام خمینی (متولد ۱۲۸۱ش، خمین، متوفی ۱۳۶۸ش، تهران)، بنیانگذار و نخستین رهبر جمهوری اسلامی ایران، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: عبدالکریم حائری، جواد ملکی تبریزی، محمد علی شاه‌آبادی به اتمام رساند.[۲] او جز فقه و اصول در فلسفه اسلامی و عرفان نظری نیز صاحب نظر بود. در دوران تدریس در قم در مدرسه فیضیه جلسات درس اخلاق برپا می‌کرد. نهضت اسلامی او علیه رژیم سلطه در ایران بر اساس آموزه‌های حدیثی و فقهی ولایت مطلقه فقیه بنا نهاد و این نظریه فقهی ـ سیاسی مبتنی بر باورهای شیعی را بسط و گسترش داد.
او چندین جلد کتاب در رشته‌های مختلف علوم اسلامی به رشتهٔ تحریر درآورده است. «مصباح الهدایة إلی الخلافة و الولایة»، «آداب الصلاة»، «مناهج الوصول إلی علم الأصول»، «کتاب البیع»، «تحریر الوسیلة» و «شرح چهل حدیث» برخی از این آثار است.[۲]