الإیجاز فی آیات الأعجاز (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۱۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

الإیجاز فی آیات الأعجاز
زبانعربی
نویسندهمحمد ابو الیسر عابدین
تحقیق یا تدوینم‍ح‍م‍د ک‍ری‍م‌ راج‍ح‌
موضوعاعجاز علمی قرآن و اخبار از غیب
مذهباهل سنت
ناشر[[:رده:انتشارات انتشارات دار البشائر للطباعة و النشر|انتشارات انتشارات دار البشائر للطباعة و النشر]][[رده:انتشارات انتشارات دار البشائر للطباعة و النشر]]
محل نشردمشق، سوریه
سال نشر۱۴۱۹ ق‌، ۱۹۹۹ م‌، ۱۳۷۸ ش
تعداد صفحه۲۴۰
شماره ملیم‌۸۳-۱۹۵۴۳

الإیجاز فی آیات الأعجاز کتابی است به زبان عربی که به بررسی و به بحث اعجاز علمی و اخبارات غیبی قرآن می‌پردازد. این کتاب اثر محمد ابو الیسر عابدین است و انتشارات دار البشائر للطباعة و النشر نشر آن را به عهده داشته است.

دربارهٔ کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «این کتاب مجموعه‏ ای است مختصر و مفید و با بیانی مستدل و شیوا درباره اعجاز برخی از آیات قرآن. مؤلف ابتدا به بیان معنای تفسیر و تاویل و مباحث مربوط به آن می‏پردازد. سپس به دسته‏ای از آیات اشاره می‏کند که از آخرت خبر می‏دهند و احوال مومنان و فاسقان را همراه با ذکر ثواب و عقاب آنها بیان می‏کنند. وی در ذیل هر دسته از آیات به تفسیر اجمالی آنها پرداخته و از احادیث اهل سنت نیز استفاده نموده است. اهم مباحث این کتاب عبارت‏اند از: بیان آیات تحدی، آیاتی که از نیات دشمنان خبر می‏دهند و آیات الاحکام. در پایان نیز آیاتی را که دارای معانی متعدد می‏باشند مورد بررسی قرار داده است».

فهرست کتاب

  • فصل اول: درباره حوادث آخرت؛
  • فصل دوم: بررسی تحدی و به مبارزه طلبیدن تمامی موجودات توسط خداوند متعال؛
  • فصل سوم: خبر دادن نسبت به مقاصد شوم دشمنان؛
  • فصل چهارم: در خصوص خبر دادن به امور غیبی؛
  • فصل پنجم: سخن راندن نسبت به امت های گذشته؛
  • فصل ششم: بررسی تهدید امت های گناهکار؛
  • فصل هفتم: بررسی آیات احکام شرعی؛
  • فصل هشتم: بررسی مکارم اخلاق؛
  • فصل نهم: بررسی وجود معانی و برداشتهای مختلف از آیات قرآن کریم؛
  • فهرست مطالب.[۱]

دربارهٔ پدیدآورنده

محمد ابو الیسر عابدین
شیخ محمد ابو الیسر عابدین (متولد ۱۲۶۸ ش، ۱۸۸۹ م سوریه؛ متوفای ۱۳۶۰ ش، ۱۹۸۱ م)؛ تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون آقایان: سلیم سمارة، احمد سوید، بدر‌الدین الحسنی فرا گرفت. أتقن اللغتین الفرنسـیة و الترکیة، وتعلم الفارسیة، و درس علم الطب فی کلیة الطب فی الجامعة السوریة، ومارس مهنة الطب مدة ثلاثین عاماً، مفتیَ الجمهوریة السوریة، مؤسس الکلیة الشرعیة (الثانویة) بدمشق، أستاذا فی کلیة الشریعة از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس، به تألیف مقالات و کتب علمی و دینی پرداخته است. «الإیجاز فی آیات الأعجاز»، «رسالة فی القراءة والقراءات»، «الأوراد الدائمة مع الصلوات القائمة»، «الفرائض»، «الأحوال الشخصیة»، «أغالیط المؤرخین» برخی از این آثار است.[۲]

پانویس

دریافت متن

دریافت متن PDF کتاب در وبگاه شبکة الفصیح