جعد بن قیس مرادی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۱ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

آشنایی اجمالی

وی از بنی غطیف تیره‌ای از قبیله مراد است[۱]. او از پیران (معمرین) است که جاهلیت و اسلام را درک کرد و عمر او به صد سال رسید. به گفته ابن حجر، ابوسعد عبد الملک الخرکوشی در شرف المصطفی از جعد بن قیس مرادی چنین نقل کرده است: در جاهلیت چهار نفر برای حج می‌رفتیم و هنگام شب برای استراحت به دره‌ای پناه بردیم. وقتی شب سکون خود را یافت و باران ما به خواب رفتند، شنیدم هاتفی می‌‌گفت: ای کاروانی که برای استراحت منزل کرده‌اید! وقتی به حطیم و زمزم رسیدید، به محمد، پیامبر مبعوث از طرف ما سلام برسانید و به او بگویید به سفارش حضرت عیسی، ما پیرو دین تو هستیم[۲]. تنها از ظاهر روایت استظهار می‌شود که جعد باید بعد از ندای هاتف، خدمت حضرت شرفیاب و مسلمان شده باشد، وگرنه روایت بالا به دیدار جعد با رسول خدا (ص) اشاره نکرده است.[۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن سلام، ابوعبید القاسم، کتاب النسب، ص۳۲۴؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۸۹.
  2. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۸۹؛ شامی، سبل الهدی و الرشاد، ج۲، ص۲۱۴. هواتف، گویندگان نامعلوم و نامرئی بوده‌اند که اشخاصی را مورد خطاب قرار می‌دادند و مورد هدایت آنان می‌شدند و این خود یکی از معجزات رسول خدا (ص) شمرده شده است و کتاب‌های مستقلی نیز مانند کتاب هواتف ابن ابی الدنیا در این باره نوشته شده است.
  3. محمدی، رمضان، مقاله «جعد بن قیس مرادی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۳۹۴.