خشع

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۵۴ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
خشع از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: خشع در قرآن - خشع در حدیث - خشع در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبط

مقدمه

  • فروتنی[۱]، خاکساری[۲]، دیده بر زمین افکندن[۳].
  • ﴿يَدْعُونَنَا رَغَبًا وَرَهَبًا وَكَانُوا لَنَا خَاشِعِينَ﴾[۴]‌.
  • خشوع حالتی است که بیشتر در قلب، سپس در چشم و سرانجام در سخن ظهور می‌یابد[۵] و مترادف خضوع است.[۶].

منابع

پانویس

  1. ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۸۲.
  2. ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۹.
  3. ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۱، ص۱۱۲.
  4. ↑ «ما را به امید و بیم می‌خواندند و در برابر ما فروتن بودند» سوره انبیاء، آیه ۹۰.
  5. ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۶۲.
  6. ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۵۵.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=خشع&oldid=1101435»