خون گریستن

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

به جای اشک، خون گریستن، تعبیری است که در”زیارت ناحیه مقدّسه” از زبان حضرت حجّت(ع) نقل شده که می‌‌فرماید: اگر روزگار مرا به تأخیر انداخت و نتوانستم یاریت کنم، صبح و شب بر تو خون می‌‌گریم و می‌‌نالم و به جای اشک، خون می‌‌گریم: «لَأَبْكِيَنَّ عَلَيْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً»[۱]. از نشانه‌های غیر طبیعی و خارق‌العاده‌ای که پس از شهادت امام حسین(ع) در کائنات دیده شد، غیر از سرخی شفق و وجود خون تازه زیر سنگ‌ها در منطقه شام و فلسطین و... یکی هم بارش خون از آسمان بود. سرخی آسمان را هنگام طلوع و غروب نیز از آن نشانه‌ها دانسته‌اند. روایت امام صادق(ع) چنین است: «بَكَتِ السَّمَاءُ عَلَى الْحُسَيْنِ(ع) أَرْبَعِينَ يَوْماً بِالدَّمِ». از امّ سلیم نیز نقل شده است: «لَمَّا قُتِلَ الْحُسَيْنُ مَطَرَتِ السَّمَاءُ مَطَراً كَالدَّمِ اِحْمَرَّتْ مِنْهُ الْبُيُوتُ وَ الْحِيطَانُ»[۲][۳].

منابع

پانویس

  1. سوگنامه آل محمد، ص ۱۵۴.
  2. مناقب، ابن شهر آشوب، ج ۴، ص ۵۴.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۸۲.