نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Msadeq(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۲۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۲۲ توسط Msadeq(بحث | مشارکتها)
امام صادق:"إن الله ختم نبییکم النبیین فلا نبی بُعد"[۱]. احادیث در این زمینه، دارای تواتر معنویاند[۲].
ارسال نامه از سوی پیامبر برای سران کشورهای ایران، روم، حبشه و یمن، دلیل بر خاتمیت است زیرا اگر اسلام آیینی عربی و قومی بود، جایی برای دعوت سران سایر اقوام به اسلام وجود نداشت[۳].
روایات ختم نبوت از منابع اهل سنت
در آثار اهل سنت روایات فراوانی در موضوع خاتمیت رسول خدا(ص) نقل شده است[۴]. تعداد این روایات به اندازهای است که ابن کثیر دمشقی در تفسیر خود ادعای تواتر میکند[۵]. در کتابهای حدیثی شیعه نیز روایاتی که خاتمیت رسول خدا (ص) را نشان میدهد، در حد تواتر نقل شده است. برخی از این احادیث که بر خاتمیت رسول خدا (ص) دلالت میکنند، عبارتاند از[۶]:
هنگامی که پیامبر اکرم (ص) برای جنگ تبوک از مدینه حرکت میکردند، امیرمؤمنان علی(ع) را برای رسیدگی به کارهای مسلمانان به جای خود گماشتند. آن حضرت از اینکه از فیض شرکت در این جهاد، محروم میشوند اندوهگین شدند و اشک از چشمانشان جاری شد. پیامبر اکرم (ص) به آن حضرت فرمودند:"آیا راضی نیستی که نسبت به من همانند هارون نسبت به موسی باشی؟"[۷]. و بلافاصله این جمله را اضافه کردند: "با این تفاوت که بعد از من پیامبری نیست" تا جای هیچگونه توهمی باقی نماند[۸].
امام صادق (ع) فرمود:"خداوند با پیامبر شما به پیامبری پایانبخشید، پس بعد از او هرگز پیامبری نخواهد آمد. و با کتاب شما، نزول آسمانی را ختم کرد، پس تا ابد کتاب دیگری جایگزین قرآن نخواهد شد[۹][۱۰].