حاشر
مقدمه
در کتاب "تذکرة الائمة (ع)" می‌نویسد: در صحف ابراهیم (ع) نام حضرت مهدی (ع) حاشر است. حاشر به معنی برانگیزاننده و جمع‌کننده است و شاید این نام اشاره به زنده شدن بعضی افراد به دست حضرت، در زمان رجعت باشد[۱] و یا اینکه دنیا در زمان حضرت بر ایمان متحد شده و همه سخن‌ها بر اعتقاد اسلامی جمع می‌شد و همه مردم بر یک مذهب حقه خواهند بود[۲].
پرسش‌های وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ر. ک: انتقام، رجعت.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۸۴؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۶۴.