حریث عذری
آشنایی اجمالی
وی از طایفه بنی عذره، از شاخه‌های قبیله قضاعه است[۱]. به گفته ابن حجر[۲]، ابن عساکر[۳] وی را از صحابه دانسته است. حریث راهنمای اسامة بن زید در برگشت از موته (سال ۱ اق) به مدینه بود[۴]. عمرو بن حریث به نقل از پدرش حریث عذری گوید: در وفدی[۵] خدمت رسول خدا(ص) شرفیاب شدیم، شنیدم که آن حضرت فرمود: «فِي سَائِمَةِ اَلْغَنَمِ اَلزَّكَاةُ»؛ گوسفندی که از علف بیابان چریده (و شماره آنها به حد نصاب برسد) زکات دارد». ابن حجر[۶] به نقل از ابن عیینه حدیث وی را مرسل دانسته است و در دیگر منابع[۷] نیز حریث از طریق ابوهریره از رسول خدا(ص) روایت کرده است. بنابراین، سخن ابن عیینه درست خواهد بود و با توجه به حدیث بالا نمی‌توان صحابی بودن وی را اثبات کرد[۸].
جستارهای وابسته
- قضاعه (قبیله)
- بنی عذره (قبیله)
- عمرو بن حریث (فرزند)
منابع
پانویس
- ↑ بخاری، التاریخ الکبیر، ج۳، ص۷۱.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۴۹.
- ↑ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۲، ص۳۳۴.
- ↑ واقدی، المغازی، ج۳، ص۱۱۲۴.
- ↑ وفد عذره، سال نهم: بنگرید: ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۵۰.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۴۹.
- ↑ بیهقی، السنن الکبری، ج۲، ص۲۷۱؛ بخاری، التاریخ الکبیر، ج۳، ص۷۱؛ مزی، تهذیب الکمال، ج۳۴، ص۱۳۰؛ ذهبی، میزان الاعتدال فی نقد الرجال، ج۱، ص۴۷۵؛ ابن حجر، لسان، ج۷، ص۱۹۵.
- ↑ محمدی، رمضان، مقاله «حریث عذری»، دانشنامه سیره نبوی ج۳، ص۴۱.