عیاض بن خلیفه یمانی

مقدمه

وی از تابعین مورد وثوق و روایاتی از او نقل شده است^[۱]. او مردی شاعر و از شیعیان امیرالمؤمنین بود و در جنگ صفین امام (ع) را یاری کرد و با اشعارش سپاهیان عراقی را با جنگ با شامیان تحریص می‌نمود. و قصیده‌ای در مذمت شرحبیل بن سمط سرود که او ابتدا از یاران حضرت علی (ع) بود و بعد فریب معاویه را خورد و به او ملحق شد و با حضرت جنگید و دین و ایمان خود را به دنیای معاویه فروخت^[۲].^[۳]