ابوامیمه جشمی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Ali (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۴ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۰۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

ابوامیمه جشمی
تصویر قدیمی مدینه
نام کاملابوامیمه جشمی
جنسیتمرد
از قبیلهبنوجشم
از اصحابپیامبر خاتم

مقدمه

نام وی ناشناخته و کنیه‌اش به صیغه تصغیر است. او را جُشَمی و جَعدی دانسته‌اند[۱]. نسب جشمی وی نیز نامعلوم است؛ زیرا چندین تیره بنوجشم در اوس و خزرج از تبار قحطانیان وجود دارد[۲].

هیچ اختلافی در صحابی بودن وی گزارش نشده است. تنها اختلاف در نام و نسب اوست که ابن حجر نمونه‌هایی از اشتباهات مؤلفان را که بین او با چهار نفر دیگر ابوامیه عمرو بن امیه ضمری، ابوامیه جعدی، ابوامیه قشیری و ابوتمیمه رخ داده است، یادآور می‌شود[۳]. جعدی و قشیری، منسوب به جعده و قشیر هستند. این دو، برادر و فرزندان کعب بن ربیعة بن عامر بن صعصعه‌اند[۴].

جَعدیون و قُشَیریون از عدنانیان شمرده می‌شوند؛ حال آنکه جُشمیان در نسب، قحطانی‌اند. از این رو، جشمی با جعدی و قشیری، قابل جمع نیست؛ مگر آنکه جشمی و جعلی تصحیف یکدیگر باشند. ابن حجر، جعلی را به جشمی ارجاع داده است [۵].

ابن اثیر می‌گوید: او حدیثی در مورد روزه و نماز مسافر دارد که شبیه روایت ابوامیه قشیری است و آن چنین است: رسول خدا (ص) در مسافرت غذا میل می‌فرمود و من نزدیک حضرت نشسته بودم. حضرت مرا به خوردن غذا دعوت کرد، گفتم: روزه‌دارم، فرمود: «خداوند روزه و بخشی از نماز را از مسافر وانهاده است»[۶]. بیهقی این حدیث را از نظر سند و متن، مضطرب می‌داند. او سند را به انس بن مالک قشیری، از بنو عبداشهل، و سند دیگری را به انس بن مالک ابواُمیه کعبی، و دیگری را به مردی کعبی به نام انس (بدون ذکر نام پدرش) از بنو قشیر از تیره عبدالله بن کعب، و نیز به انس بن مالک مطلق (بدون انتساب به قبیله‌ای)، و همچنین به مردی از تیره بنو عامر به نام انس می‌رساند و این اختلاف‌ها برای تردید و تضعیف سند یک روایت، کافی است[۷]. روشن است که برخی از موارد فوق، با یکدیگر قابل جمع است که ذیلا به آن اشاره خواهد شد.

ابن اثیر و ابن حجر، این حدیث را به دلیل اختلاف در نام راوی اول، «مضطرب الاسناد» دانسته‌اند. ابن اثیر افزون بر این می‌گوید: زیرا علاوه بر اینکه ابوامیمه مردی ناشناخته است، در سند این روایت، ابوامیه و ابوتمیمه نیز گفته‌اند که اینها، چیزی از اسناد این حدیث را تصحیح نمی‌کنند. ابونعیم و ابوموسی مدینی، این روایت را از ابو امیمه جعدی نقل می‌کنند و برخی ابوامیه را بدون انتساب به قبیله‌ای نام می‌برند [۸].

از طرفی دیگر، ترمذی[۹] حدیث انس بن مالک را حسن می‌داند و می‌گوید: جز یک حدیث برای او نمی‌شناسم و بعضی از اهل علم به آن عمل کرده‌اند.

نتیجه بررسی بیست سند از اسناد و طُرق روایت یاد شده، یازده طریق است:

  1. ابوامیمه[۱۰] و نیز ابوامیمه جعدی[۱۱]؛
  2. عمرو بن امیه ضمری[۱۲]؛
  3. ابوامیه ضمری[۱۳]؛
  4. ابوامیه مطلق[۱۴]؛
  5. انس[۱۵]؛
  6. انس بن مالک[۱۶]؛
  7. انس بن مالک کعبی[۱۷]؛
  8. مردی از بنو قشیر از عمویش[۱۸]؛
  9. مردی از بنو عامر[۱۹]؛
  10. مردی از بنوجریش[۲۰]؛
  11. سه مورد دیگر که ناشناخته و مجهول هستند[۲۱].

آشکار است که برخی از طُرق یاد شده، با دیگری قابل ادغام است. برای مثال، از آنجا که کنیه عمرو بن امیه ضمری، ابوامیه است، ردیف‌های ۲ تا ۴ می‌تواند یکی باشد و ردیف‌های ۵ تا ۷ نظیر انس، انس بن مالک و انس بن مالک کعبی، قابل انطباق برهم است. با توجه به آنچه پیش‌تر در مورد انس بن مالک قشیری گذشت، بند ۸ بر این نام منطبق می‌شود. براساس گزارش شیخ طوسی[۲۲]، انس بن مالک قشیری، همان کعبی است و بر اساس گزارش بیهقی در بالا، سلسله نسب کعبی و قشیری یکی است[۲۳]. قشیری، به بنو عبدالله بن کعب بن ربیعة بن عامر بن صعصعه منسوب است[۲۴]. در این صورت، انس بن مالک، به اعتبار نسب دور و نزدیک، به قشیری، کعبی و عامری معرفی شده است و ردیف ۹ نیز از ابهام خارج می‌شود؛ یعنی ادغام ردیف‌های ۵ تا ۹. بدین ترتیب، با صرف نظر از سه سند مجهول و مرسل، هفده سند دیگر به سه طریق ابوامیمه (جشمی با جعدی)، عمرو بن امیه و انس بن مالک ختم می‌گردد[۲۵][۲۶]

منابع

پانویس

  1. ابن اثیر، ج۵، ص۱۴۰؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۷۸.
  2. ر. ک: ابن سلام، ص۲۷۳، ۲۷۵ و ۲۸۴؛ قرطبی، ص۱۵۱-۱۵۲ و ۱۵۹.
  3. ابن اثیر، ج۵، ص۱۴۰؛ ابن حجر، ج۷، ص۱۹؛ و نیز ر. ک: عمروبن امیه ضمری، ابوأمیه.
  4. ابن حجر، ج۷، ص۱۸.
  5. ابن حجر، ج۷، ص۱۹.
  6. ابن اثیر، ج۵، ص۱۴۰.
  7. بیهقی، ج۳، ص۱۵۴ و ۲۳۱.
  8. ابن اثیر، ج۵، ص۱۴۰؛ ابن حجر، ج۷، ص۱۹.
  9. ترمذی، ج۲، ص۱۰۹.
  10. ابونعیم، ج۵، ص۲۸۳۰ و ۲۸۳۱؛ ابن اثیر، ج۵، ص۱۴۰.
  11. ابونعیم، ج۵، ص۲۸۳۰ و ۲۸۳۱.
  12. نسائی، ج۲، ص۱۰۲.
  13. نسائی، ج۲، ص۱۰۲.
  14. نسائی، ج۲، ص۱۰۲ و ۱۰۳.
  15. نسائی، ج۲، ص۱۰۳.
  16. نسائی، ج۲، ص۱۰۴ و ۱۰۵.
  17. بخاری، ج۲، ص۲۹؛ ابن سلمه، ج۱، ص۴۲۳.
  18. نائی، ج۲، ص۱۰۳؛ ابن سلمه، ج۱، ص۴۲۳.
  19. ابن سلمه، ج۱، ص۴۲۲.
  20. ابن سلمه، ج۱، ص۴۲۳.
  21. نسائی، سنن الکبری، ج۲، ص۱۰۴-۱۰۵؛ ابن سلمه، ج۱، ص۴۲۳.
  22. شیخ طوسی، ص۲۱.
  23. بیهقی، ج۳، ص۱۵۴ و ۲۳۱.
  24. سمعانی، ج۴، ص۵۰۱ پاورقی.
  25. ر. ک: انس بن مالک، ابوأمیه تیری، و عمرو بن أمیه ضمری، ابوامیه.
  26. حیدری آقایی، محمود، مقاله «ابوامیمه جشمی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۱۲۷-۱۲۸.