اشجع بن عمرو سلمی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

آشنایی اجمالی

ابوالولید یا ابوعمرو اشجع بن عمرو سلمی در یمامه به دنیا آمد و در همان جا رشد و نمو یافت. پس از مرگ پدر، همراه مادر به بصره رفت و پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی به بغداد منتقل شد و در آنجا اقامت گزید. او که به شعر و شاعری علاقه وافری داشت، پس از مدتی از جمله شاعران زبردست گردید. به خاندان برامکه به خصوص جعفر بن یحیی پیوست و با قصیده‌های بسیار آنان را مدح کرد و ده هزار درهم جایزه گرفت[۱] و سپس در رقّه به دربار هارون پیوست و او را مدح نمود و صد هزار درهم نیز از او جایزه گرفت.[۲]

اشجع از جمله مداحان بزرگ بود و بیشتر خلفا و بزرگان بغداد را مدح کرد.[۳] برخی هم گفته‌اند که او بر امام صادق(ع) وارد شد و آن حضرت را مدح کرد و امام مبلغ چهارصد درهم به او هدیه فرمود. همچنین امام رضا(ع) را مدح کرد.[۴] از این جهت ابن شهرآشوب نامش را از جمله شعرای اهل بیت(ع)آورده است[۵] و صاحب اعیان الشیعه گفته که مدح امام صادق و امام رضا(ع)، آن هم در شرایط سخت آن روزگار، دلیل بر تشیّع او می‌‌باشد.[۶] از جمله آثار او، دویست ورقه شعر است که بر جای مانده است.[۷] او سرانجام در حدود ۱۹۵ هـ درگذشت[۸].[۹]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. الاغانی ۱۸/۲۱۳ تاریخ بغداد ۷/۴۵ الشعر والشعراء ۶۰۹ و ۶۱۰.
  2. تاریخ بغداد ۷/۴۵ طبقات الشعراء (ابن معتز) ۲۵۰ و۲۵۱.
  3. تاریخ التراث العربی ۲/۴/۶۸.
  4. اعیان الشیعه ۳/۴۴۷.
  5. معالم العلماء ۱۵۳.
  6. اعیان الشیعه ۳/۴۴۷.
  7. الفهرست (الندیم) ۴/۱۸۴.
  8. الاعلام ۱/۳۳۱.
  9. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۱۹۰.