ادب فنای مقربان ج۲ (کتاب)
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۶ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
این کتاب، جلد دوم از مجموعهٔ نه جلدی ادب فنای مقربان است و با بهره‌گیری از آیات قرآن و روایات اهل‌بیت (ع)، به تبیین و تفسیر زیارت جامعهٔ کبیره می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر عبدالله جوادی آملی با همکاری قنبر علی صمدی و احسان ابراهیمی است و انتشار آن بر عهدهٔ نشر اسراء بوده است.[۱]
| ادب فنای مقربان ج۲ | |
|---|---|
 | |
| از مجموعه | [[ ادب فنای مقربان (کتاب)| ادب فنای مقربان]][[رده:مجموعه کتاب ادب فنای مقربان]] |
| زبان | فارسی |
| ترجمهٔ کتاب | شرح زیارت جامعه کبیره |
| نویسنده | عبدالله جوادی آملی |
| تحقیق یا تدوین | قنبر علی صمدی و احسان ابراهیمی |
| موضوع | زیارت جامعه کبیره، امامت و ولایت |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات نشر اسراء|انتشارات نشر اسراء]][[رده:انتشارات نشر اسراء]] |
| محل نشر | قم، ایران |
| سال نشر | اولین چاپ: ۱۳۸۳، آخرین چاپ: ۱۳۹۱ ش |
| شابک | ۳-۸۸-۵۹۸۴-۹۶۴-۹۷۸ |
| شماره ملی | م۸۱-۱۷۴۴۹ |
دربارهٔ کتاب
مؤلف ضمن شرح فراز‌های دیگری از این زیارت، با استناد به آیات، روایات و نیز اقوال عارفان و سالکان، معارف و مفاهیم مرتبط با امامت و ولایت را بیان می‌کند. [۱]
فهرست کتاب
- و ذوی النهی و أولی الحجی؛
- و کهف الوری؛
- و ورثة الأنبیاء؛
- و المثل الأعلی؛
- و الدعوة الحسنی؛
- و حجج الله علی أهل الدنیا و الاخرة و رحمة الله و برکاته؛
- السلام علی محالّ معرفة الله؛
- و مساکن برکة الله؛
- و معادن حکمة الله؛
- و حفظة سر‌ّ الله؛
- و حملة کتاب الله؛
- و أوصیاء نبي الله؛
- و ذریة رسول الله؛
- صلی الله علیه و آله و رحمة الله و برکاته؛
- السلام علی الدعاة الی الله؛
- و الأدلاء علی مرضات الله؛
- و المستقرین في أمر الله؛
- و التامین في محبة الله؛
- و المخلصین في توحید الله؛
- و المظهرین لأمر الله؛
- و عباده المکرمین الذین لا یسبقونه بالقول و هم بأمره یعملون و رحمة الله و برکاته؛
- فهرست‌ها.[۲]
دربارهٔ پدیدآورنده
آیت‌الله عبدالله جوادی آملی (متولد ۱۳۱۲، آمل)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: ابوالحسن جوادی آملی، محمد تقی آملی، ابوالحسن شعرانی، محی‌الدین الهی قمشه‌ای، محمد حسین فاضل تونی، سید محمد حسین بروجردی، سید محمد محقق داماد، هاشم آملی، امام خمینی و سید محمد حسین طباطبایی فرا گرفت. او در کنار دروس فقه و اصول به تحصیل علوم عقلی و عرفانی اهتمام ورزید. عضویت در شورای عالی قضایی و مجلس خبرگان رهبری (دور اول و دوم) از جمله فعالیت‌های وی است.[۳]
او علاوه بر تدریس تفسیر قرآن کریم و خارج فقه، به تبیین رشته‌های گوناگون معقول و منقول اسلامی مشغول است و بیش از ۱۰۰ جلد کتاب به رشتهٔ تحریر درآورده است. تسنیم، توحید در قرآن، همتایی قرآن و اهل‌بیت، تجلی ولایت در آیهٔ تطهیر، الوحی و النبوة، پیامبر رحمت، حیات عارفانهٔ امام علی، حکمت علوی، ادب فنای مقربان، امام مهدی موجود موعود و مفاتیح الحیاة برخی از این آثار است.[۴]