دفن شبانه و مخفیانه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۲:۲۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل دفن شبانه و مخفیانه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

دفن شبانه و مخفیانه از نشانه‌های مظلومیت اهل بیت و علی(ع)، دفن شبانۀ فاطمه زهرا(ع) و علیّ مرتضی(ع) است[۱].


مقدمه

  • فاطمه زهرا وصیت کرده بود که پنهانی و شبانه دفن شود تا آن دو نفر که بر او ستم کردند در مراسم حضور نداشته باشند: إذا أنا متّ فادفنّی لیلا و لا تؤذننّ رجلین ذکرتهما.[۲] در نقل دیگری در وصیت آن حضرت است: و ادفنی لیلا و لا تعلن أحدا[۳] و به این وصیت عمل شد. ازاین‌رو مدفن آن حضرت نیز پنهان است. این شیوه دربارۀ امیر المؤمنین(ع) نیز به کار رفت و طبق وصیّت آن حضرت به امام حسن و امام حسین(ع): إذا متّ فغسّلانی و حنّطانی و احملانی باللّیل سرّا...[۴] و به نقل اربلی: ...حمل و دفن فی جوف اللّیل بالغریّ[۵]. و این از بیم جسارت خوارج و دشمنان نسبت به پیکر آن امام مظلوم بود. به تعبیر مقام معظم رهبری: "امیر المؤمنین(ع) وصیت کرده است که بدن طیّب و طاهر او را هنگام شب غسل دهند و دفن کنند. به راستی در خاندان پیغمبر عجب سنّتی قرار داده شد! همانگونه که بدن فاطمه زهرا(ع) را شبانه غسل دادند و غریبانه در نیمه شب دفن کردند، بدن امیر المؤمنین(ع) را نیز شبانه غسل دادند و غریبانه به خاک سپردند. کسانی که سال‌ها برفراز منبرها علی(ع) را لعن کردند، اگر می‌دانستند محلّ دفنش کجاست بعید نبود بروند قبر را بشکافند و اهانتی به جسد مطهّر امیر المؤمنین(ع) روا دارند[۶] قبر حضرت زهرا(ع) همچنان پنهان است، لکن قبر امام علی(ع) تا زمان هارون الرشید مخفی بود و جز خواصّ اهل بیت از آن خبر نداشتند و در یک ماجرا محلّ آن کشف شد. این دفن شبانه و مخفیانه و مدفن پنهان و نامعلوم، بسیاری از حقایق را آشکار می‌سازد و پرده از ظلم مخالفان اهل بیت و مظلومیّت خاندان پیامبر برمی‌دارد و این سنّت دفن شبانه در این خاندان، نمادی از مظلومیّت است[۷]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۶۰.
  2. معانی الأخبار، ص ۳۵۵
  3. معانی الأخبار، ص ۳۵۵
  4. بحار الأنوار، ج ۴۲ ص ۲۱۹
  5. کشف الغمه، ج ۱ ص ۴۳۶
  6. خطبه‌های نماز جمعه ۱۳ اسفند ۷۲، رمضان ۱۴۱۴ ق
  7. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۶۰.