روشهای تربیتی از نظر امام حسین (مقاله)
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۶ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
روشهای تربیتی از نظر امام حسین(ع) عنوان مقالهای است که با زبان فارسی که به شیوه و روش تربیتی امام حسین(ع) میپردازد. این مقالهٔ ۶ صفحهای به قلم خسرو باقری نگاشته شده و در ماهنامه تربیت (شماره ویژهنامه، تابستان ۱۳۶۵) انتشار یافته است.[۱]
روشهای تربیتی از نظر امام حسین(ع) | |
---|---|
رتبه علمی | (نامعلوم) |
زبان | فارسی |
نویسنده | خسرو باقری |
موضوع | سیره تربیتی امام، سیره تربیتی معصوم، سیره تربیتی اهل بيت، تربیت امام، تربیت معصوم، تربیت اهل بیت، تربیت امام حسین |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | ماهنامه تربیت |
وابسته به | وزارت آموزش و پرورش |
محل نشر | تهران، ایران
|
تاریخ نشر | تابستان ۱۳۶۵ |
شماره | ویژهنامه |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیدهٔ مقاله
این مقاله فاقد چکیدۀ میباشد.
فهرست مقاله
- مقدمه؛
- روشهای تربیتی در سخنان امام(ع)؛
- روش تکلیف به قدر طاقت؛
- روش اظهار کمالات؛
- روش تجسیم؛
- روش ابتدا به سلام؛
- تواضع؛
- مودت؛
- رفع بخل؛
- روشهای تربیتی در سفر کربلا؛
- روش ایجاد بینش؛
- روش رخصت دادن به انتخاب آزاد؛
- روش تحریض و توبیخ؛
- روش دعوت با عمل؛
- روش به عمل در افکندن؛
- روش نصیحت و موعظه؛
- منابع و مآخذ.[۱]
درباره پدیدآورنده
دکتر خسرو باقری (متولد ۱۳۳۶ ش، تهران). درجه دکتری در فلسفه تعلیم و تربیت را از دانشگاه نیو ساوت ولز استرالیا دریافت کرد. عضو شورای گروه پژوهشی تعلیم و تربیت اسلامی، مشاور ریاست دانشکده در امور راهبردی اخلاق پژوهش، عضو کمیسیون راهبردی اخلاق پژوهش و فناوری دانشگاه تهران، عضو کمیته علمی طرح جامع اعتلای علوم انسانی معطوف به پیشرفت کشور، عضو کمیته تخصصی علوم تربیتی المپیاد علمی دانشجویی، از جمله فعالیتهای وی میباشد.
او علاوه بر تدریس در دانشگاههای کشور، به تألیف مقالات و کتب علمی و دینی پرداخته است. «العلم الدینی سؤال الهویة و جدال العلاقة بین العلم و الدین»، «نظرة متجدة فی التربیة الاسلامیة»، «فلسفة التربیة و التعلیم الاسلامیة»، «فلسفه تعلیم و تربیت معاصر»، «مبانی شیوههای تربیت اخلاقی »، «هویت علم دینی»، «مبانی فلسفی فمینیسم»، «گفت و گوی معلم و فیلسوف» و «تنگناهای پیشپا و افقهای پیش روی فلسفه تعلیم و تربیت» برخی از آثار اوست.[۲]
پانویس
دریافت متن مقاله