اخلاق اجتماعی
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
معنای اجتماع
- بروس کوئن در تعریف اجتماع میگوید: "اجتماع عبارت است از گروهی از مردم که در یک منطقه خاص جغرافیایی اسکان دارند، دارای فرهنگ و شیوه زندگی مشترکیاند، به وحدت خاص میان خود آگاهند و به طور جمعی یک هدف را دنبال میکنند. نمونههایی از اجتماعات عبارتند از: حوزههای شهری، شهرها، شهرستانها، محلهها و روستاها[۱][۲]
اخلاق اجتماعی در حوزه اسلامی
- مراد از اخلاق آن دسته از بایدها و نبایدهای غیر الزامی که اعم از صفات نفسانی و افعال هستند، میباشد. به چنین اخلاقی اگر مربوط به روابط گروهی و جمعی باشد، اخلاق اجتماعی گفته میشود[۳].
- اخلاق اجتماعی، صفات و ملکاتی هستند که در رابطه بشر و اجتماع مطرح میگردد، و در صورت فرضی اگر جامعه و اجتماع در کار نباشد، آن صفات مفهومی نداشته و تحققناپذیر است؛ مانند صفات پسندیده اجتماعی سخاوت، وفای به عهد، تواضع و فروتنی و عدالت... و صفات ناپسند اجتماعی مانند، حسادت، بخل، تکبر، ظلم و...[۴].
- استاد محمد تقی مصباح یزدی مینویسد: "اخلاق اجتماعی، کارهایی است که انسان در ارتباط با دیگران انجام میدهد و روابطی است که با دیگران برقرار میکند"[۵][۶]
اخلاق اجتماعی در مغرب زمین
در یکی از سایتهای اینترنتی غربی آورده شده است: "به دلیل فرهنگهای مختلف و همچنین اعتقادات مختلف افراد و جوامع، تعریف اخلاق اجتماعی به عنوان یک امر مطلق کار مشکلی است"[۷][۸]
پرسشهای وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ بروس کوئن، مبانی جامعهشناسی، ترجمه غلامعلی توسلی و رضا فاضل، ص۳۰۳.
- ↑ احمدوند، فردین، مکارم اخلاق در صحیفه، ص:۲۸.
- ↑ حمیدرضا حقشناس، رویکرد صحیفه سجادیه به اخلاق اجتماعی، (پایاننامه کارشناسی ارشد رشته علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات، دانشگاه قم، ۱۳۸۶)، صفحه چکیده.
- ↑ محمد علی جزایری، دروس اخلاق اسلامی، ص۲۳.
- ↑ محمد تقی مصباح یزدی، اخلاق در قرآن، ج۱، ص۱۹.
- ↑ احمدوند، فردین، مکارم اخلاق در صحیفه، ص:۲۹.
- ↑ http://answers.yahoo.com/question.index?qid=20090109005615AAPAOLA.
- ↑ احمدوند، فردین، مکارم اخلاق در صحیفه، ص:۲۹.