جایگاه رؤیا در وحی (پایاننامه)
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
جایگاه رؤیا در وحی | |
---|---|
زبان | فارسی |
پژوهشگر | سمیه قائد (ایران) |
استاد راهنما | علی اکبر کلانتری (ایران) |
استاد مشاور | سولماز کاراندیش] (ایران) |
موضوع | وحی، رؤیا و رؤیای صادقه |
مذهب | شیعه |
سال دفاع | ۱۳۹۳ |
وابسته به | دانشگاه شیراز |
وبگاه معرف | پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (ایران داک) |
جایگاه رؤیا در وحی پایاننامهای است که به موضوع رؤیا که یکی از منابع علم امام است میپردازد. این پایاننامه توسط خانم سمیه قائد نگاشته و در دانشکده علوم انسانی وابسته به دانشگاه شیراز دفاع شده است. استاد راهنمای این پایاننامه آقای علی اکبر کلانتری و استاد مشاور خانم سولماز کاراندیش است.[۱]
چکیده پایاننامه
- پژوهشگر این پایاننامه در ابتدای چکیده خود میگوید: «در ادیان ابراهیمی، وحی مبنای همهی اعتقادات دینی است و از آن جهت که از محوریترین مسائل جهانبینی توحیدی اسلامی و آموزههای کلامی است که اساس ضرورت هدایت آسمانی و الهی و نبوتها و بعثتها را تشکیل میدهد از اهمیت بسزایی برخوردار است».
- در این رساله آمده است: « مفهوم وحی برای متن قرانی مفهوم اساسی است، آنچنان که در مواضع بسیاری با همین نام به خود اشاره میکند. خداوند در قرآن به سه نوع وحی اشاره میکند، که یکی از آن سه قسم وحی رسالی است و یکی از انحاء وحی رسالی؛ وحی در حال رؤیا میباشد. مطابق قرآن، پیامبران بزرگی چون حضرت محمد (ص)، حضرت ابراهیم (ع) و حضرت یوسف (ع) دارای رؤیای صادقهای بودند که کاشف حقیقت بوده و یا در آن دستورالعملهایی را دریافت میکردهاند. با این حال نزول قرآن در حال رویا نبوده و همهی آیات و سور قرآن در حالت غیر رویا نازل شده است و همچنین در روایات آمده است که رویا جزئی از نبوت است و نیز آمده است که برخی از پیامبران تنها در حال رؤیا وحی دریافت میکردهاند. و فریقین نیز متفقند که آغاز وحی پیامبر (ص) با رؤیا همراه بوده است و در خبر است رؤیای پیامبران وحی است.[۱]
فهرست پایاننامه
اطلاعاتی در دست نیست.
درباره پدیدآورندگان
-
سولماز کاراندیش
(استاد مشاور) -
علی اکبر کلانتری
(استاد راهنما) -
سمیه قائد
(پژوهشگر)
- در مورد پژوهشگر این پایاننامه اطلاعاتی در دست نیست.
- استاد راهنما این پایاننامه حجت الاسلام والمسلمین دکتر علی اکبر کلانتری، (متولد ۱۳۴۱ ش، فارس)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی همچون حضرات آیات: جعفر سبحانی، حسین وحید خراسانی، و محمد فاضل لنکرانی پیگیری کرد. پژوهشگر پژوهشکده فقه و حقوق، مدیریت حوزه علمیه شیراز و مجمع علمیه شیراز ازجمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی به راهنمایی و مشاوره پایاننامههای دانشجویان نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «اخلاق زندگی»، «اخلاق و آداب طلبگی»، «نقش رجال در تفسیر و علوم قرآنی» و «حکم ثانوی در تشریع اسلامی» برخی از این آثار است.[۲]
- در مورد استاد مشاور این پایاننامه اطلاعاتی در دست نیست.
استخراج مقاله از پایاننامه
در این باره، اطلاعاتی در دست نیست.
چاپ پایاننامه به صورت کتاب
در این باره، اطلاعاتی در دست نیست.
پانویس
ردهها:
- آثار امامت و ولایت
- پایاننامهشناسی جامع امامت و ولایت
- پایاننامهشناسی امامت
- پایاننامهشناسی پایاننامههای امامت با تعداد صفحات بیش از ۱۰۰
- پایاننامهشناسی پایاننامههای امامت به زبان فارسی
- پایاننامهشناسی پایاننامههای امامت کارشناسی ارشد
- پایاننامهشناسی پایاننامههای امامت دانشکده علوم انسانی
- پایاننامهشناسی پایاننامههای امامت دانشگاه شیراز
- پایاننامهشناسی پایاننامههای امامت پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (ایران داک)
- آثار مجاری علم لدنی امام
- پایاننامهشناسی پایاننامههای مجاری علم لدنی امام
- پایاننامهشناسی پایاننامههای مجاری علم لدنی امام به زبان فارسی
- آثار رؤیا و رؤیای صادق
- پایاننامهشناسی پایاننامههای رؤیا و رؤیای صادق
- پایاننامهشناسی پایاننامههای رؤیا و رؤیای صادق به زبان فارسی
- آثار وحی و الهام
- پایاننامهشناسی پایاننامههای وحی و الهام
- پایاننامهشناسی پایاننامههای وحی و الهام به زبان فارسی
- پایاننامهشناسی پایاننامههای امامت دانشجویان اهل ایران
- پایاننامهشناسی پایاننامههای امامت پژوهشگر سمیه قائد
- آثار امامت و ولایت سمیه قائد
- پایاننامهشناسی پایاننامههای امامت استاد راهنما علی اکبر کلانتری
- آثار امامت و ولایت علی اکبر کلانتری
- پایاننامهشناسی پایاننامههای امامت استاد راهنما سولماز کاراندیش
- آثار امامت و ولایت سولماز کاراندیش
- پایاننامههای فاقد تصویر
- پایاننامههای فاقد معرفی پدیدآورنده
- پایاننامههای فاقد تصویر پدیدآورنده
- پایاننامههای فاقد فهرست