اراضی طوع

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۹ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۴۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.


اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اراضی طوع (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

اراضی طوع، در فقه سیاسی اسلام، به زمین‌هایی اطلاق می‌شد که مالکان آن به میل خود اسلام آورده و مالکیت‌شان را نسبت به آن اراضی، حفظ کرده باشند[۱][۲].

منابع

پانویس

  1. الخراج، ص۵۰؛ الکافی، ص۲۶۰؛ النهایة فی مجرد الفقه والفتاوی، ص۴۱۹ و ۱۹۴؛ مبسوط، ج۱، ص۲۳۴؛ مسالک، ج۳، ص۵۸.
  2. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۲۷.