فرقان در قرآن
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل فرقان (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
یکی از صفات قرآن، فرقان بودن است، چنان‌که پیامبر حامل وحی فرقان است و روز قیامت هم فرقان است. پیامبر حامل قرآن و مسئول ابلاغ حقایق است؛ بدین جهت جداکننده حق از باطل، فرقان است. چنان‌که قیامت از آن جهت که تبلی السرائر و آشکارکننده مسائل پشت پرده حقایق است، فرقان است. موضع‌گیری‌های پیامبر نیز خودش در برابر دیگران و یا در جنگ حق و باطل فرقان است.
- ﴿تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا﴾[۱].
- ﴿وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا يَوْمَ الْفُرْقَانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ وَالله عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ﴾[۲].
نکات: در دو آیه فوق این موضوعات مطرح گردیده است:
- نزول فرقان - قرآن – بر محمّد از جانب خداوند و خدا عطاکننده حجت و برهان - فرقان - به پیامبر اکرم: ﴿تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ...﴾؛
- خداوند عطا کننده فرقان - جدا کننده حق از باطل - به پیامبر در جنگ بدر و روز رویارویی سپاه اسلام با کفر: ﴿وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا يَوْمَ الْفُرْقَانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ﴾[۳].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ «بزرگوار است آن (خداوند) که فرقان را بر بنده خویش فرو فرستاد تا جهانیان را بیم‌دهنده باشد» سوره فرقان، آیه ۱.
- ↑ «و اگر به خداوند و به آنچه بر بنده خویش، روز بازشناخت درستی از نادرستی (در جنگ بدر)، روز رویارویی آن دو گروه (مسلمان و مشرک) فرو فرستادیم ایمان دارید بدانید که آنچه غنیمت گرفته‌اید از هرچه باشد یک پنجم آن از آن خداوند و فرستاده او و خویشاوند (وی) و یتیمان و بینوایان و ماندگان در راه (از خاندان او) است و خداوند بر هر کاری تواناست» سوره انفال، آیه ۴۱.
- ↑ سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۲، ص ۳۶۲.