علم شهودی برآیند تقوا (مقاله)
علم شهودی برآیند تقوا عنوان مقالهای است که با زبان فارسی و با مراجعه به آموزههای قرآنی به بررسی راه و ابزارهای کشف و شهود میپردازد. این مقاله به قلم خلیل منصوری نگاشته شده و در وبگاه سماموس منتشر گشته است.[۱]
علم شهودی برآیند تقوا | |
---|---|
زبان | فارسی |
نویسنده | خلیل منصوری |
موضوع | علم غیب |
مذهب | شیعه |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | (نامعلوم) |
شماره | (نامعلوم) |
ناشر الکترونیک | وبگاه سماموس |
چکیده مقاله
- در ابتدای مقاله آمده است: «کسانی که غیب را قبول دارند، دوست دارند از آن آگاهی داشته و دانش و علمی نسبت به آن به دست آورند؛ اما کسانی که جهان را به محسوسات محدود ساختهاند، به چنین علمی نیز نیاز ندارند؛ زیرا تمام علم و دانش را در فهم آن محدود دانسته و با تمام ابزارهای حسی بر آن هستند تا به کشف آن حقیقتی دست یابند که محدود به همین محسوسات است. تلاش برای دیدن و رویت غیب برای مؤمنان بدان همان اندازه اهمیت دارد که دیدن و رؤیت محسوسات برای مادیگرایان. اما از آن جایی که راه کسب دانش در علوم غیبی متفاوت است، شناخت راه و کسب ابزارهای لازم برای آن یک مسأله بسیار مهم است. نویسنده در این مطلب با مراجعه به آموزههای قرآنی بر آن است تا راه و ابزارهای کشف و شهود را بیان کند».[۱]
فهرست مقاله
- مقدمه؛
- نسبت جهان بینی و علم؛
- چیستی علم شهودی؛
- فرق نگاه و دیدن؛
- علم شهودی برآیند تقوا؛
- مراتب علم شهودی؛
- آثار علم شهودی:
- عصمت؛
- آرامش و امنیت؛
- راهی استوار در شناخت؛
- علم قطعی به آینده؛
- علم به ربوبیت الهی.
درباره پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین خلیل منصوری (متولد ۱۳۴۳ ش، رامسر)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی همچون حضرات آیات: سید جواد طالقانی، مهدی شبزندهدار، محمد فاضل لنکرانی و سید هاشم حسینی بوشهری پیگیری کرد. مدیر اداره اطلاعرسانی سازمان حوزه و مدارس علمیه خارج از کشور، کارشناس پژوهش مرکز فرهنگ و معارف قرآن و مدیریت اخبار بخش پژوهش نمایشگاه بینالمللی قرآن از جمله فعالیتهای وی است.
او علاوه بر تدریس در حوزههای علمیه و مراکز علمی در قم به راهنمایی و مشاوره پایاننامههای دانشجویان نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «عقد التامین فی الفقه الاسلامی»، «آیت عرفان»، «نشانه های بلوغ در قرآن»، «آیات عزت در سیمای حسین» و «نقش عزت در حماسه عاشورا» برخی از این آثار است.[۲]