علم شهودی برآیند تقوا (مقاله)
علم شهودی برآیند تقوا | |
---|---|
زبان | فارسی |
نویسنده | خلیل منصوری |
موضوع | علم غیب |
مذهب | شیعه |
محل نشر | قم، ایران |
ناشر الکترونیک | وبگاه سماموس |
علم شهودی برآیند تقوا عنوان مقالهای است که با زبان فارسی و با مراجعه به آموزههای قرآنی به بررسی راه و ابزارهای کشف و شهود میپردازد. این مقاله به قلم خلیل منصوری نگاشته شده و در وبگاه سماموس منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- در ابتدای مقاله آمده است: «کسانی که غیب را قبول دارند، دوست دارند از آن آگاهی داشته و دانش و علمی نسبت به آن به دست آورند؛ اما کسانی که جهان را به محسوسات محدود ساختهاند، به چنین علمی نیز نیاز ندارند؛ زیرا تمام علم و دانش را در فهم آن محدود دانسته و با تمام ابزارهای حسی بر آن هستند تا به کشف آن حقیقتی دست یابند که محدود به همین محسوسات است. تلاش برای دیدن و رویت غیب برای مؤمنان بدان همان اندازه اهمیت دارد که دیدن و رؤیت محسوسات برای مادیگرایان. اما از آن جایی که راه کسب دانش در علوم غیبی متفاوت است، شناخت راه و کسب ابزارهای لازم برای آن یک مسأله بسیار مهم است. نویسنده در این مطلب با مراجعه به آموزههای قرآنی بر آن است تا راه و ابزارهای کشف و شهود را بیان کند».[۱]
فهرست مقاله
- مقدمه؛
- نسبت جهان بینی و علم؛
- چیستی علم شهودی؛
- فرق نگاه و دیدن؛
- علم شهودی برآیند تقوا؛
- مراتب علم شهودی؛
- آثار علم شهودی:
- عصمت؛
- آرامش و امنیت؛
- راهی استوار در شناخت؛
- علم قطعی به آینده؛
- علم به ربوبیت الهی.
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین خلیل منصوری (متولد ۱۳۴۳ ش، رامسر)، تحصیلات حوزوی خود را در محضر اساتیدی همچون حضرات آیات: حسن حسنزاده آملی، محمد تقی بهجت و محمد فاضل لنکرانی پیگیری کرد. مدیریت اداره اطلاعرسانی سازمان حوزهها و مدارس علمیه خارج از کشور، کارشناس پژوهش مرکز فرهنگ و معارف قرآن و تدریس دروس قرآنی و فقهی از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس در حوزههاى علمیه و مراکز علمی در قم به راهنمایی و مشاوره پایاننامههای دانشجویان نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «عقد التامین فی الفقه الاسلامی»، «آیت عرفان»، «نشانههای بلوغ در قرآن»، «آیات عزت در سیمای حسین»، «فقه رسانه»، «فقه رسانه در اسلام»، «عرفان در قرآن»، «زندگی در برزخ»، «آتش در مدینه»، «روانشناسی و رواندرمانی قرآنی» برخی از این آثار است.[۲]