صدقه
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
صدقه در قرآن - صدقه در حدیث - صدقه در نهج البلاغه - صدقه در معارف مهدویت - صدقه در معارف و سیره نبوی - صدقه در فقه سیاسی - صدقه در معارف دعا و زیارات - صدقه در معارف و سیره سجادی - صدقه در معارف و سیره رضوی - صدقه در جامعه‌شناسی اسلامی
مقدمه
نیکی، انفاق، کمک مالی به نیازمندان به خاطر خدا. از ریشه صدق و راستی است، چون صدقه گواه صدق نیت و راستی انسان در ایمان و مسلمانی و نوع‌دوستی است. به زکاتِ واجب و به موقوفات هم "صدقه" گفته می‌شود و جمع آن صدقات است. صدقه دادن، ثواب بسیار دارد، موجب دفع بلا می‌شود و عامل برکت در زندگی و تقویت‌کننده حس نوع‌دوستی انسان است. بهتر است پنهانی و با حفظ آبرو و احترام فقیر داده شود. صدقه مخصوص مال نیست، هر نوع کمک و خیررسانی به دیگران به قصد قربت و برای رضای الهی صدقه است[۱].
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۱۳۲.
