اصطفاء
اصطفاء از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اصطفاء در قرآن - اصطفاء در فقه سیاسی - مقام اصطفاء - پرسش مرتبط ندارداصطفاء گزینش شخص یا چیزی برای خالص ساختن از آلودگی و کدورت[۱].
واژه‌شناسی لغوی
واژه اصطفاء از باب افتعال و از ریشه "ص ـ ف ـ و" است. لغویان صفو را به معنای ضد کدر[۲]، خلوص شیء از آمیختگی با غیر خود یا از آلودگی و کدورت[۳] و نیز بهترین هر چیز دانسته‌اند [۴]. با توجه به دلالت باب افتعال بر گزینش و اختیار[۵]، اصطفاء به معنای برگزیدن شخص یا چیزی برای خالص کردن آن از آلودگی و کدورت است[۶][۷].
اصطفاء در قرآن
حقیقت اصطفاء و اختصاص آن به خداوند
رابطه اصطفاء با نبوت و عصمت
برگزیدگان
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ خراسانی، محمد مهدی، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج ۳، ص ۴۷۷ - ۴۸۵.
- ↑ التحقیق، ج۶، ص۲۵۷ـ۲۵۸؛ ترتیب‌العین، ص۴۵۲، «صفو»؛ فرهنگ‌جامع، ج۳، ص۱۶۸۷.
- ↑ نثر طوبی، ج۲، ص۴۹؛ مفردات، ص۴۸۷؛ التحقیق، ج۶، ص۲۵۷، «صفو».
- ↑ ترتیب‌العین، ص۴۵۲، «صفو».
- ↑ التحقیق، ج۶، ص۲۵۸، «صفو».
- ↑ التحقیق، ج۶، ص۲۵۹، «صفو».
- ↑ خراسانی، محمد مهدی، مقاله «اصطفاء»، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج ۳، ص ۴۷۷ - ۴۸۵.