ابوعبدالرحمن قینی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Ali (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۴ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۱۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

قین، تیره‌ای از قضاعه است[۱]، از وی در شمار صحابه ساکن در مصر یاد شده است[۲]، از شخص دیگری با کنیه ابوعبدالله قینی نام برده شده که به یکی بودن او با ابوعبدالرحمان تصریح گردیده است[۳]. به گفته ابن کلبی، وی را به دلیل هیبت و مقاومت در نبرد، ذوالشوکه می‌گفتند. او در فتوحات شرکت داشت و همراه ابوعبیده در اجنادین[۴]. جنگید و هشت نفر از رومی‌ها را کُشت[۵].

او از طرف معاویه، فرمانده جنگ با روم شد و از سال ۴۵ تا ۴۸ با اهل انطاکیه جنگید [۶]. روایتی که از او نقل شده چنین است: ابوعبدالرحمان می‌گوید: دزدی از مردی جنسی خرید. فروشنده پول جنس فروخته شده را خواست، اما خریدار پنهان شد. فروشنده، خریدار را یافت و او را نزد رسول خدا (ص) برد. حضرت به فروشنده فرمود: او (خریدار) را بفروش تا به حق خود برسی. فروشنده، خریدار را برای فروش برد که صحابه رسول خدا (ص)، او را سرزنش کردند و او نیز خریدار را آزاد کرد[۷]. ابن عبدالبر[۸] این حدیث را قوی ندانسته است.[۹]

منابع

پانویس

  1. سمعانی، ج۴، ص۳۴۹؛ سیوطی، ص۲۱۶؛ کحاله، ج۲، ص۴۷۵.
  2. ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۶۸.
  3. ابن حجر، ج۷، ص۲۱۴ و ۲۲۰؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۹۰؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۵۴.
  4. موضعی در شام از نواحی فلسطین که مسلمانان در دوران خلافت عمر، در آن مکان با رومیان جنگیدند. سال این درگیری را سیزده، چهارده و پانزده گفته‌اند؛ ر. ک: یاقوت حموی، ج۱، ص۱۰۳.
  5. ابن حجر، ج۷، ص۲۲۰.
  6. خلیفة بن خیاط، ص۱۵۷؛ ابن عساکر، ج۱۶، ص۱۶۳؛ ابن حجر، تهذیب، ج۱، ص۳۵۶.
  7. طبرانی، ج۲۲، ص۲۹۱؛ ابونعیم، ج۵، ص۲۹۵۴؛ هیثمی، ج۴، ص۱۴۲.
  8. ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۶۸.
  9. محمدی، رمضان، مقاله «ابوعبدالرحمن قینی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۲۴.