بحر بن ضبع رعینی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۱۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

نام وی بُحُر بن ضُبُع بن أُتّه است و نسب به ذی‌رُعین می‌برد[۱]. ابونعیم[۲] از او در کتاب معرفة الصحابه یاد کرده و ابن حجر[۳] شرح حال او را در قسم اول (صحابه) آورده است. بنابراین، در صحابی بودن وی تردیدی نیست. ابن یونس[۴] گوید: در وفدی خدمت رسول خدا(ص) رسید و در روزگار عمر در فتح مصر شرکت کرد. ابن ماکولا[۵] حضور وی را نزد رسول خدا(ص) به همراه یَعفُر بن عُریب ذکر کرده است. او در مصر خانه و محله‌ای ساخت "اختَطّ بها" که آن محل به نام «رُعین» شناخته میشد. پس از وی نوادگانش در مصر سکونت کردند. ابن یونس دو تن از نوادگان او را یاد می‌کند که یکی صاحب منصب در نیروی دریای دِمیاط- از شهرهای مهم - و دیگری مروان بن جعفر شاعر بود که در سروده‌ای جد خود را چنین ستود:

وجدّي الذي عاطَی الرسولَ يمينَهو حَنَّت اليه من بعید رواحِلُه
نیای من کسی است که از راه دور مشتاقانه به سوی رسول خدا(ص) رفت و بدو ابراز وفاداری کرد[۶].[۷]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. نسب کامل وی را بنگرید: ابن یونس، ج۱، ص۵۶؛ ابن ماکولا، ج۱، ص۲۰۸، بیشتر منابع به اینکه دو حرف اول نام خود و پدرش باید به ضم قرائت شود، تصریح کرده‌اند.
  2. ابونعیم، ج۱، ص۴۴۱.
  3. ابن حجار، ج۱، ص۴۰۴.
  4. ابن یونس، ج۱، ص۵۷.
  5. ابن ماکولا، ج۱، ص۲۰۸.
  6. ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۶۶؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۵۴ و ر.ک: ابن عساکر، ج۵۷، ص۲۲۴.
  7. داداش‌نژاد، منصور، مقاله «بحر بن ضبع رعینی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۰۱.