حارث بن طفیل بن عبدالله
آشنایی اجمالی
او فرزند طفیل بن عبدالله بن حارث بن سخبره[۱]، از تیره بنو نمر بن عثمان[۲]، از قبیلة أزد شنوءه [۳] است. او را به لحاظ هم پیمانی پدرش با ابوبکر[۴] «قرشی» نیز خوانده‌اند[۵].
پدر او، «طفیل بن عبدالله»[۶] برادر مادری عایشه بود [۷]. به گفته ابن حجر [۸] بیشتر منابع از جمله، ذهبی او را در شمار تابعین آورده‌اند، فقط ابن عبدالبر[۹] او را صحابی معرفی نموده؛ بر این مبنا ابن حجر احتمال داده، حارث در زمان پیامبر کودک بوده؛ لذا نام او را در بخش دوم الاصابه اصفار آورده است.
بخاری[۱۰]، ابن حجر[۱۱] و ابن حبان[۱۲] به اشتباه از عبدالله بن طفیل به عنوان برادر حارث در شمار صحابه یاد کرده‌اند. عوف پسر حارث، از فقها و محدثان مدینه[۱۳] و پسر دیگرش، موسی، در شمار کشته شدگان نبرد حره[۱۴] و دخترش، مینه از راویان أم سلمه است[۱۵]. از نسل او ابوبکر احمد بن علی بن یحیی بن عوف معمری[۱۶] و برادرش ابوالقاسم یحیی بن علی خبری]][۱۷] در شمار محدثان هستند.[۱۸]
جستارهای وابسته
- طفیل بن عبدالله بن حارث بن سخبره (پدر)
- بنو نمر بن عثمان (قبیله)
- أزد (قبیله)
- عوف بن حارث بن طفیل (فرزند)
- موسی بن حارث بن طفیل (فرزند)
- مینه بنت حارث بن طفیل (فرزند)
منابع
پانویس
- ↑ باجی، سلیمان بن خلف، التعدیل والتجریح، ج۳، ص۱۱۵۵؛ بخاری، التاریخ الکبیر، ج۴، ص۳۶۲.
- ↑ ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب قد والیمن الکبیر، ج۲، ص۲۲۶.
- ↑ ابن حبان، الثقات، ج۴، ص۳۹۷.
- ↑ ابن قتیبه، المعارف، ص۱۷۳.
- ↑ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۶۱۷.
- ↑ که بیشتر به طفیل بن سبره شهرت دارد.
- ↑ طبری، تاریخ، ج۲، ص۳۷۶.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص ۱۳۰.
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۵۴.
- ↑ الصحیح، ج۵، ص۴۳.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۴، ص۱۱۷.
- ↑ ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۲۳۲.
- ↑ خلیفة بن خیاط، طبقات، ص۴۶۱.
- ↑ خلیفة بن خیاط، تاریخ، ص۱۸۵.
- ↑ مزی، تهذیب الکمال، ج۳۵، ص۱۷۶.
- ↑ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۵، ص۷۶.
- ↑ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۲۴۱.
- ↑ قلیچ، رسول، مقاله «حارث بن طفیل بن عبدالله»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۶۹.