عبدالله بن خالد صیداوی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۵۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

برخی آورده‌اند: روز عاشورا «عبدالله بن خالد صیداوی» خدمت امام حسین(ع) رسید و عرض کرد: یا ابا عبدالله فدایت شوم قصد دارم که به یارانت بپیوندم و کراهت دارم از این که زنده بمانم و تو را در میان خانواده‌ات تنها و کشته ببینم! امام(ع) به وی اجازه داد و فرمود: ما هم ساعتی بعد به تو ملحق خواهیم شد. عبدالله به میدان رفت و بر دشمن حمله کرد و جنگید تا شربت شهادت نوشید[۱].

مطالب فوق را به نقل از کتاب «لهوف» سید بن طاووس آورده‌اند، ولی در نسخه‌های موجود «لهوف» این مسائل را به عمرو بن خالد صیداوی نسبت داده است[۲] و در منابع دیگر نیز درباره وی مطلبی یافت نشد.[۳]

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. اکسیر العبادات فی اسرار الشهادات، ج۲، ص۳۳۸؛ جواهر الایقان و سرمایه ایمان، ص۱۱۷؛ تذکرة الشهداء، ص۱۳۶.
  2. ملهوف علی قتلی الطفوف، ص۱۶۳-۱۶۴.
  3. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۲۳۵.