ابن ماکولا

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Hosein (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

ابونصر علی بن هبة اللّه بن علی بغدادی عجلی مشهور به ابن ماکولا نیاکان وی اهل «جَرباذقان» ـ گلپایگان فعلی ـ بودند. بنابر قول مشهور وی در پنجم شعبان ۴۲۱ه در روستای «عُکبرا» از توابع بغداد زاده شد.[۱] او نساب دان، محدث، رجال‌شناس[۲] ادیب[۳] و شاعری مشهور[۴] و پسر ابوالقاسم هبه اللّه، وزیر جلال الدوله و برادرزاده ابوعبداللّه حسین قاضی القضات بغداد بود. [۵] در بغداد از دانشمندانی چون ابومحمد کتّانی و ابوالقاسم حنائی حدیث آموخت؛ سپس در طلب دانش به مصر، دمشق، [۶] جزیره، بلاد خراسان و ماوراءالنهر سفر کرد و در همه این جای‌ها از محضر حافظان و محدثان بهره برگرفت. [۷] محدثانی چون ابوبکر خطیب بغدادی و ابوالفتح نصربن ابراهیم مقدسی از او روایت نقل کرده‌اند. [۸]

مورخان از حافظه شگفت‌انگیز ابن ماکولا در حدیث و انساب یاد کرده و او را خطیب دوم شمرده‌اند. [۹] وی پاره‌ای از روزگار خود را در مأموریت‌های اداری گذراند؛ چنانکه گفته‌اند: از سوی خلیفه مقتدی باللّه عباسی به بخارا رفت تا از حاکم آنجا طمغان خان بیعت ستاند. [۱۰] ابن ماکولا دارای آثار و تألیفات متعددی است که از آن جمله است: کتاب الوزراء، [۱۱] الاکمال، المؤتلف و المختلف، [۱۲] مفاخرالسیف و کتابی در حدیث. [۱۳]

وی سرانجام به دست غلامان ترک خویش کشته شد و اموالش به یغما رفت. در تاریخ و محل قتل او اختلاف بسیار است، برخی قتل وی را در سال ۴۷۵ه در کرمان[۱۴] و برخی در گرگان در سال ۴۸۵ه[۱۵] و گروهی در خوزستان در سال ۴۸۶ه دانسته‌اند[۱۶][۱۷]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۳

پانویس

  1. وفیات الاعیان ۳ / ۳۰۶.
  2. سیر اعلام النبلاء ۱۸ / ۵۶۹.
  3. المستفاد من ذیل تاریخ بغداد ۲۰۲.
  4. المنتظم ۱۷ / ۸.
  5. وفیات الاعیان ۳ / ۳۰۶.
  6. تاریخ مدینة دمشق ۴۳ / ۲۶۳.
  7. تاریخ الاسلام ۳۳ / ۲۱۹.
  8. تاریخ مدینة دمشق ۴۳ / ۲۶۳.
  9. معجم الادباء ۱۵ / ۱۰۲ و ۱۰۳.
  10. سیر اعلام النبلاء ۱۸ / ۵۷۵.
  11. معجم الادباء ۱۱۱.
  12. المنتظم ۱۷ / ۸.
  13. هدیة العارفین ۱ / ۶۹۳.
  14. المختصر فی اخبار البشر ۲ / ۱۹۴.
  15. فوات الوفیات ۳ / ۱۱۱.
  16. المنتظم ۱۷ / ۸.
  17. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۳، ص ۲۳۸.