اسود بن اصرم محاربی

مقدمه

از تیره محارب بن خصفة بن قیس بن عیلان بن مضر^[۱]. او از جمله اصحاب رسول خدا(ص) است که در شام در منطقه داریّا - هشت کیلومتری جنوب غربی دمشق - ساکن شد^[۲]. از این رو، تراجم نویسان او را شامی دانسته‌اند. او یک حدیث دارد که آن را قاضی القضاة سلیمان بن حبیب محاربی شامی از وی نقل کرده است^[۳]. بنا بر گفته خولانی^[۴] اسود بن أصرم در داریا زمین‌هایی داشت که تا سال ۳۶۵ در دست فرزندان او و وقف تهیدستان بود.

اسود بن أصرم در زمان قحطی مدینه، با شتری که بار روغن داشت وارد شهر شد. مردم مدینه از دیدن شتر، تعجب و رسول خدا(ص) را آگاه کردند. حضرت از او پرسید: شترت را برای چه امری نگه داشته‌ای؟ گفت: برای خرید خدمتکار. رسول خدا(ص) به اصحاب خود فرمود: چه کسی خآدمی دارد؟ عثمان گفت: من. فرمود: او را حاضر کن. عثمان رفت و کنیز خود را آورد. چون اسود او را دید گفت: مانند چنین کنیزی را می‌خواستم. رسول خدا(ص) آن شتر را گرفت و کنیز را به اسود داد. آنگاه از رسول خدا(ص) به خواست تا او را سفارشی کند. رسول الله(ص) فرمود: آیا بر دست و زبانت تسلط داری؟ گفتم: آری. فرمود: پس دستت را تنها به کار خیر باز نگه دار و با زبانت جز سخن نیکو نگو ^[۵]^[۶]

منابع

هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «اسود بن اصرم محاربی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲

پانویس

↑ ابن عساکر، ج۹، ص۶۵.
↑ خولانی، ص۵۶؛ ابن عساکر، ج۹، ص۶۳.
↑ ابونعیم، ج۱، ص۲۷۳؛ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۲۹۱؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۸۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۱.
↑ خولانی، ص۵۶.
↑ بخاری، ج۱، ص۴۴۴؛ طبرانی، ج۱، ص۲۸۱؛ ابن ابی عاصم، ج۳، ص۳۲؛ قطب الدین راوندی، ص۹۸ و ۹۹؛ ابن ابی الدنیا، ص۸۰؛ هیثمی، ج۴، ص۱۰۵ و ج۱۰، ص۳۰۰.
↑ هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «اسود بن اصرم محاربی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۶۵.

[1] ابن عساکر، ج۹، ص۶۵.

[2] خولانی، ص۵۶؛ ابن عساکر، ج۹، ص۶۳.

[3] ابونعیم، ج۱، ص۲۷۳؛ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۲۹۱؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۸۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۱.

[4] خولانی، ص۵۶.

[5] بخاری، ج۱، ص۴۴۴؛ طبرانی، ج۱، ص۲۸۱؛ ابن ابی عاصم، ج۳، ص۳۲؛ قطب الدین راوندی، ص۹۸ و ۹۹؛ ابن ابی الدنیا، ص۸۰؛ هیثمی، ج۴، ص۱۰۵ و ج۱۰، ص۳۰۰.

[6] هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «اسود بن اصرم محاربی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۶۵.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]