بجاد بن قیس بن مسعود
مقدمه
بِجاد (به معنای گلیم خطدار) از بنوشیبان، تیرهای از بنوبکر بن وائل بود[۱] که عصر رسول خدا(ص) را درک کرد، اما چون رسول خدا(ص) را ندید، در شمار صحابه قرار نگرفت. مسعود فرزند وی، از بزرگان کوفه و نگاهدارنده شتران در دوره حجاج بود که شبیب بن عمرو آنها را تاراج کرد[۲][۳]
جستارهای وابسته
- مسعود بن بجاد بن قیس بن مسعود (فرزند)
منابع
پانویس
- ↑ ابن حزم، ص۳۲۶؛ ابن ماکولا، ج۱، ص۲۰۶.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۴۶۵.
- ↑ حسینیان مقدم، حسین، مقاله «بجاد بن قیس بن مسعود»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۹۷.