عقبة بن صلت جهنی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Hosein (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

«عقبه» فرزند صلت جهانی، از شیعیان اهل بیت بود. او در بیرون شهر مدینه در منازل جهینه به کاروان امام حسین(ع) پیوست و امام(ع) را تا مکه و از آنجا تا کربلا همراهی نمود و در روز عاشورا در حمله نخست به شهادت رسید[۱].

مورخان درباره زندگانی او چیزی ننوشته‌اند. تنها مرحوم مامقانی می‌‌نویسد: او حدیثی از رسول خدا(ص) روایت کرده است[۲]. اما محقق تستری می‌‌نویسد: دلیل و مدرکی برای این موضوع که او روایت از پیامبر(ص) نقل کرده است، نیافتیم و اگر چنین بود باید «جُزری» نام او را در اصحاب پیامبر(ص) ذکر می‌‌کرد، و حال آنکه او را جزء اصحاب پیامبر نیاورده است. افزون بر این گفته: شهادت او در کربلا سند ندارد[۳].

راقم می‌نویسد: به نظر می‌‌رسد دلیل معتبری بر این که او از اصحاب رسول خدا(ص) بوده است نداریم، اما به نظر مامقانی و سماوی از اصحاب امام حسین(ع) بوده و در کربلا در روز عاشورا در رکاب امام(ع) به شهادت رسیده است. والله العالم.[۴]

منابع

پانویس

  1. ابصارالعین، ص۱۷۵ و تنقیح المقال، ج۲، ص۲۵۴.
  2. تنقیح المقال، ج۲، ص۲۵۴.
  3. قاموس الرجال، ج۷، ص۲۲۰.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۵۲۶-۵۲۷.