صفا و مروه در قرآن

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

﴿إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِ أَنْ يَطَّوَّفَ بِهِمَا وَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَإِنَّ اللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ[۱].

در روایتی از امام صادق(ع) نقل شده که آدم(ع) بر کوه مکه فرود آمد و چون لقب او آدم صفی الله ﴿إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ[۲] بود آن را کوه صفا نامیدند؛ صفا در لغت به معنای سنگ محکم و صافی است که با خاک و شن آمیخته نباشد[۳].[۴]

سعی مابین صفا و مروه

مهم‌ترین مناسک حج، طواف گرد خانه کعبه است. عمل دوم از مناسک حج عبارت است از هروله کردن یعنی هفت بار بین صفا و مروه (که نام دو کوه کوتاه است) و در جنب مکه واقع شده اندلی لی می‌‌کنند این عمل به یاد هاجر و طفلش اسماعیل است که بعد از تولد فرزند، هفت بار در طلب جرعه‌ای آب آن مسافت را شتابان رفته و باز آمده است[۵] هاجر فاصله میان دو کوه صفا و مروه را که حدود ۵/ ۷۷۶ ذراع برابر یا ۵/۳۷۷ متر بوده، هفت بار در جستجوی آب طی کرد[۶] البته شاید از گفتار جان بی‌ناس در سطور بالا این طور برداشت شود که حاجیان تمام طول صفا و مروه را هروله می‌کنند اما باید دانست «قسمتی از این مسیر را که امروزه با چراغ سبز روش است با اضطراب شدیدی که ناشی از نگرانی نسبت به فرزند خود بود، سریع‌تر پیمود و در اصطلاح «هروله» کرد».[۷]

اختلاف در فاصله صفا و مروه

در منابع و مآخذ طول سعی با اختلاف ذکر شده است و ما نیز هنگام ارجاع به آنها از دخل و تصرف خلع ید هستیم اما به نظر می‌رسد گفته برخی از پژوهشگران درست‌تر باشد، آنجا که می‌گویند: طول سعی ۵/۳۹۴ و عرض آن ۲۰ متر است ارتفاع طبقه اول ۱۲ و ارتفاع طبقه فوقانی آن ۹ متر است. شیعیان همان‌گونه که در طبقه دوم و سوم مسجدالحرام به طواف نمی‌پردازند در طبقه دوم مسعی نیز سعی نمی‌کنند[۸]. قطعاً فاصله صفا و مروه از این متراژ کمتر از ۴۲۰متر بیشتر نیست. بنا به گفته برخی از نویسندگان؛ سعی از صفا آغاز می‌شود و صفا در جانب جنوبی مایل به شرق در ۱۳۰ متری کعبه واقع است. «کوه ابوقبیس مشرف بر صفاست، امروزه به علت ساختمان‌های بلند ساخته شده بر فراز آن، گوشه‌هایی از کوه داخل مسجدالحرام دیده می‌شود»[۹].[۱۰]

منابع

پانویس

  1. «بی‌گمان صفا و مروه از نشانه‌های (بندگی) خداوند است پس هر کس حج خانه (ی کعبه) بجای آورد یا عمره بگزارد بر او گناهی نیست که میان آن دو را بپیماید و هر که خود خواسته کاری نیک انجام دهد، خداوند سپاسگزاری داناست» سوره بقره، آیه ۱۵۸.
  2. «خداوند، آدم را بر جهانیان برتری داد» سوره آل عمران، آیه ۳۳.
  3. برگزیده تفسیر نمونه، ص۱۵۳.
  4. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۸۷.
  5. برگزیده تفسیر نمونه، ص۱۵۳.
  6. تاریخ جامع ادیان، ص۷۳۴.
  7. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۸۷.
  8. رسول جعفریان، تاریخ و آحاد مکه، ص۷۹.
  9. محمد الیاس عبدالغنی؛ راهنمای حج و عمره، ج۲، ص۴.
  10. فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۸۸.