حدیث وزارت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۱۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حدیث وزارت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

حدیث وزارت: وزارت، به معنای پشتیبانی، معاضدت و یاری است. وزیر، عهده‌دار مسؤولیت‌هایی از سوی حکومت می‌شود. منصب وزارت، همانگونه که برای هارون نسبت به حضرت موسی(ع) بود، برای حضرت علی(ع) نسبت به پیامبر خدا(ص) هم بود و در احادیث بسیاری پیامبر از امیرمؤمنان به عنوان وزیر خود یاد می‌کرد. اینگونه احادیث، از جمله مستندات خلافت او پس از پیامبر خداست، یکی از نقل‌ها به عنوان نمونه چنین است: هذا علیّ أخی و وصیّی و وزیری و وارثی و خلیفتی إمامکم[۱]، این علی، برادرم وصیّ و جانشینم، وزیرم، وارثم و خلیفۀ من امام شماست. حضرت علی(ع) نیز فرمود: پیامبر خدا مرا به عنوان برادر خویش پسندید و مرا به وزارت خویش مخصوص گردانید: "إنّ رسول اللّه رضینی لنفسه أخا و اختصّنی له وزیرا"[۲] حدیث‌های مکرّری هم با این مضمون است که پیامبر به خدا عرض کرد: پروردگارا، موسی از تو خواست شرح صدرش عطا کنی و کارش را آسان سازی و هارون را وزیر او قرار دهی، من نیز از تو می‌خواهم که علی(ع) را وزیر من از خاندانم قرار دهی و او را مایۀ پشت‌گرمی من گردانی.[۳] در حدیث یوم الدّار در اوایل بعثت هم وقتی پیامبر خدا(ص) خویشاوندان خود را دعوت کرد و مسألۀ رسالت خویش را اعلام نمود، فرمود: من یؤاخینی و یؤازرنی و یکون ولیّی و وارثی و وصیّی بعدی...[۴]، که برادری و همراهی و پشتیبانی آن روز را سبب ولایت و وصایت دانست.[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. امالی صدوق، ص ۵۶۴(مجلس ۷۲)
  2. ارشاد، ج۱ ص ۲۷۶
  3. ر. ک: موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۸ ص ۱۰۴
  4. بحار الأنوار، ج ۳۸ ص ۲۵۲ ح ۴۶، فضائل الخمسة من الصحاح السته، ج ۱ ص ۳۳۳
  5. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۲۲۰.