حزن بن ابی وهب
آشنایی اجمالی
با توجه به نسبت وی، به احتمال، او منسوب به بنو واقف، تیره‌ای از اوس، از انصار است[۱]. ابن حجر[۲] می‌گوید: ابومعشر (م ۱۷۰) وی را در شمار گریه کنندگان (بکائین) دانسته است که چون زاد و توشه و مرکبی برای شرکت در غزوه تبوک نیافتند، گریستند و آیه ﴿تَوَلَّوْا وَأَعْيُنُهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ﴾[۳]. در شأن آنان نازل شده است. ابن حجر این گزارش را از ابوموسی مدینی (محمد بن عمر اصفهانی، م ۵۸۱ و مؤلف ذیل اسماء الصحابه) به نقل از عبدان مروزی (عبد الله بن محمد مروزی، م۲۹۳ صاحب کتاب معرفة الصحابه) نقل کرده، می‌گوید: چنین چیزی را در کتاب التجرید و کتاب عبدان نیافتم. ابن اثیر[۴] از شخص دیگری به نام «حزم بن عمرو»، بدون اشاره به نسبت «واقفی» نام می‌برد که غیر از فرد یاد شده است[۵][۶].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ سمعانی، الانساب، ج۵، ص۵۶۷.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۵۳.
- ↑ «و نه بر کسانی که چون نزد تو آمدند تا آنان را سوار کنی گفتی چیزی نمی‌یابم تا بر آن سوارتان کنم؛ بازگشتند در حالی که چشم‌هاشان لبریز از اشک بود از غم اینکه چیزی نمی‌یافتند تا (در این راه) ببخشند» سوره توبه، آیه ۹۲.
- ↑ ابن اثیر، اسد الغابه، ص۴۷۲.
- ↑ بنگرید: مدخل حزم بن عبد عمرو خثعمی.
- ↑ ابوالقاسمی، عظیم، مقاله «حزن بن ابی وهب»، دانشنامه سیره نبوی ج۳، ص۴۵-۴۴.