حمزة بن حبیب زیات

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۸ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

آشنایی اجمالی

ابوعماره حمزة بن حبیب بن عمارة بن اسماعیل زیّات تمیمی تیمی سلمی اهل کوفه، و مولای آل عکرمة بن ربعی تیمی بود و در آغاز شغل روغن فروشی داشت.[۱] تولد وی را به سال ۸۰ هـ نوشته‌اند.[۲] او صحابی امام صادق(ع)[۳] و راوی از آن بزرگوار بود[۴] و اصول تجوید و قرائت را از آن امام همام و أعمش آموخت.[۵] همچنین از ابواسحاق سبیعی و ابواسحاق شیبانی روایت نقل کرده است،[۶] چنان که یحیی بن مبارک، حسین بن علی جعفی و عبدالله بن صالح بن مسلم عجلی از جمله شاگردان،[۷] و «خلاّد» و «خلف» راویان قرائت وی هستند.[۸]

حمزه یکی از افراد زاهد، عابد، فاضل، متقی در اخلاق و در علوم اسلامی، محدثی ثقه،[۹] فقیهی شیعی[۱۰] و قاری بنام در زمان خویش و یکی از قاریان هفتگانه به شمار آمده است.[۱۱] وی را در علم و عمل، در زمان خودش بی‌نظیر وصف کرده‌اند.[۱۲] او هر ماه ۲۵ مرتبه قرآن را ختم می‌‌کرد و اولین کسی بود که در متشابهات قرآن کتاب تألیف کرد.[۱۳] حمزه سرانجام در سال ۱۵۶ هـ [۱۴] در ۷۶ سالگی[۱۵] در شهر حلوان،[۱۶] از شهرهای عراق درگذشت. کتاب‌های أسباغ القرآن، عدد آی القرآن، الفرائض، متشابه القرآن، الوقف و الابتداء آثار او هستند[۱۷].[۱۸]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. الفهرست (الندیم)، ص۳۲.
  2. میزان الاعتدال، ج۱، ص۶۰۵.
  3. رجال الطوسی، ص۱۷۷.
  4. اعیان الشیعه، ج۶، ص۲۳۸.
  5. ریحانة الادب، ج۲، ص۴۰۰.
  6. میزان الاعتدال، ج۱، ص۶۰۵.
  7. میزان الاعتدال، ج۱، ص۶۰۵.
  8. ریحانة الادب، ج۲، ص۴۰۰.
  9. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۳، ص۲۷.
  10. تنقیح المقال، ج۱، ص۳۷۳.
  11. الفهرست (الندیم)، ص۳۲.
  12. الوافی بالوفیات، ج۱۳، ص۱۷۲.
  13. ریحانة الادب، ج۲، ص۴۰۰.
  14. الاعلام، ح۲، ص۲۷۲.
  15. ریحانة الادب، ج۲، ص۴۰۰.
  16. المعارف، ص۵۲۹.
  17. الفهرست (الندیم)، ص۳۲.
  18. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۲۹۸.